Cem Öztekin Şiirleri - Şair Cem Öztekin

İşte öyle...
Bazen
tükürürüm
içimin acı lokumunu
dilimin kahvesine.

Siz insanın
hüznünü satarsınız...
Acısını
Göz yaşını
Gölgesini ...
Siz insanın

Bu şehrin rüyası
çocuk kahkahası değil
Salkım söğüt değil
Erguvanların
gerdanına değdiği
serin boğaz suları değil

Senin sözlerin;
Gönül körüğünde
Kızdırdığın

Göz sularında
Tavlanan

Terk etmek/ edilmek
Mesele değil gülüm...
Kahrolmak
Ağlamak

Bu gece
Sesinde ki
Denizin
Kıyısında,
Bir sözcük yılanı ısırdı etimi,
Mısra akıttı kanıma

Sevgim...
Yürek ışığımın damıtılmış kokusu...
İç sesim
İç nefesim
İçimin içi...
Kanımın kalbimde ki ayak izleri.

İçimde,
bir kitabın,
Bir sayfasını açtı,
bakışında ki nefes...

Ve aynı nefes,

İşte öyle...
Bazen
tükürürüm
içimin acı lokumunu
dilimin kahvesine.

Son buldu gün...
Güneş topladı
dağılmış kızıl saçlarını
Geceden.

Yarısı yenmiş bir ay