Deniz mi çekildi
kirpiklerinden
Bu yüzden mi
tüm kumsallar yeşil...
Tanrı zümrüt mü ağladı
Yoksa
Hadi çık git içimden
Kurtul nemli duvarlarım dan Yusuf
Kurtul bu havaleli düşlerinden
Çürür bende iliğin
Kemiğin çürür
Çık git içimden
Çığlığını dudaklarının kenarında uyut
Bir tebessüm kırıklığında
Bir tebessüm sıcağı yatak gibi
Sus...
Sen bu şehrin ruhusun
Kopmuş kıyamet
Mahşer-i dil mezarlığında
Zehir akar
Göz pınarlarından
Yeşil yeşil...
Emzirir çatal dilli yılanlarını
Bir bulut geçti bu kentin üstünden
Deli bir rüzgar önünde harmanlanan!
Kaderine razı...
Öksüz
yetim
Kimsesiz
Senin yüzünden
Yüzüne dönüştü yüzüm
Aynalar eridi bakışlarımda
Alev aldın aktın içime...
Soluğumda sın...soluğum da
He şey kendini tekrarlar…
Yeni bir başlangıç sanılan her şey
Yaşanmışlıkların tekrarıdır.
Kainatta başlangıç yoktur! CEM ÖZTEKİN
........................................................................
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!