Cem Öztekin Şiirleri - Şair Cem Öztekin

Tanrı sofrasında
hayat yedim...
Her lokmada kan vardı
Bulandı midem
Kustum…
Demek Kana bulanmış…

Tanrı verdi yüreğimi
o yüzden sevdim
Ağladımsa da
Gözlerinde ağladım...

Senin gözlerin

Güneş
Taradı kızıl saçlarını denizin aynasında
Akşam oldu...
//
Gözlerimde bir tanrı ağlıyor,
benden habersiz neden/siz...

Hep aşk'a mı yazılır bu şiirler
Terk eden sevgiliye/yenisine
Hep Aşklara mı 'yazılır' bu 'şairler'
Tekerlemeler gibi
kendilerini tekrar mı ederler

Durma!
Çoğalt...
Sığmasın evrene utancın yüzü
Ve çoğalın sokak köpekleri cinselliğinde
Gerçek aşk olana hırlayarak...
Durma ısır/ısırt etini

Dünya!
Yıldız tozu
Zaman!
sebepli kozmik bir bekleyiş
Bilmek!
Apaçık ortada

Sevgilinin gözlerine göz değdi!
Çürüdü bakış...
Eline el değdi!
Yok oldu dokunuş...
Ve nefesine nefes karıştı!
Durdu soluyuş!

Haydi
Bırakdığımız yerden başlayalım
Şeyta'nın icat olup
Günahın icat olmadığı yerden
En masum yerden...
Sen

Yak...
Okuduğun tüm kitapları...
Bilmenin de
Bilginin de kitabını
Yak...

Uçaklar değişti sesleri ile
Tanklar şimdi daha bir gürültüsüz
Ve Tüfekler
Daha bir hızlı atar olmuş mermilerini
Ama değişmemiş yanan etin kokusu
Çocukların yüzündeki endişeli bakış