Bilemez/sin...
Ne çok sevmişim seni
ama sen bilemezsin bunu
Bir gece Ankaranın ayazında
kendime yalanlar söylerken
donmuştu dudaklarım
BİR ANARŞİSTİN YAŞANMIŞLIK NOTLARI 14 Şubat 2000
(Gökyüzünden bir meteorun içinde sahile düşecek olan
evrimini tamamlamış kadını beklerken…)
Çok soğuk bir gündü
Kar yağan sivri dorukların
yakut gözlüsü...
İnce bir tüy gibi mi
düşersin herkesin gönlüne...
Sen sevgili
tüm iklimlere yağan bir yağmur musun
Hamlığı böldüm
Ateşi pişirdim düşüme...
Düşen yaprağın altına attım döşeğimi
Acılı kuşun acısını sapladım döşüme
Elimin kesiği hiç yakmadı canımı
Birine
ben yüreğim diyorsun
Biri çıkıyor
bende yüreğim diyor.
Ben sözüm diyorsun
O birisi çıkıyor
Victor jara'nın
kırılmış kesilmiş
parmak uçların da
kalır ve biter sandılar bu ezgi...
Bu ezgi bitmez;
Dinsizim bu gün
inanacak bir tanrı yok
Okuyacağım bir dua yok
Ağlayacak bir duvar yok
Yakılacak bir mum yok içimde...
Anarşistim ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!