Cem Öztekin Şiirleri - Şair Cem Öztekin

Şimdi sen!

Ricasını kaybetmiş

Nezaketsizler mezarlığında

Ben sizi...
Siz beni...
Daha öncede tanıdık
bir birimizi.
Bu gün bana
iyi diyorsanız!

Düşüm
Aklın
kıvrımlı dehlizlerinde...
Döşüm
sancısına bulanmış zamanın...
Gönüm

Giderim
Dokuz milimetrelik
çelik bir çekirdek gibi
Kızgın ve hızlı giderim...
Ant olsun ki
gördüğün her duvara

Soyundu güneş
Sarıldı karanlığa
Seviştiler boşlukta
Sancılı bir karartı
Öptü güneşin kasıklarını
İnledi gök yüzü....

Bir yanım
gölge

Bir yanım
ışık kokusu

Leyla'nın
bıçağıyla
sıyırdım
derimi
serdim
güneşe

............
..........
......
......
Ve sustu sonra...
Sustum...

Leyla'nın
başka kollarda terleyişi dir,
Mecnunun
göz pınarlarından akan nehir...
Yataklarda unutulmuş,
saç tellerinden örülü urganlara asılır zaman.

İ
nsan...
Konuşurken
Düşünürken
Bunları yapabildiğin
O çok eski zamanlarda...