Bir şiirinde şöyle seslenmiş Orhan Veli:
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz ?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman ?
Her zaman güzel mi bu kadar
Bu eşya bu pencere?
Kahvenizi yapıp pencereden yada balkonunuzdan dışarı izlemenin keyfini hatırlayın
insanların o tatlı telaşını , kavak ağacının yapraklarının su sesiyle yarıştığı zamanları,
bakkal amcanın besmeleyle dükkanının kapısını açışını
postacıyı ve dillere destan o
" bak postacı geliyor selam veriyor " şarkısını
Tekrarı yoktur ân'nın
Ama
Unutulmaz anılar gözlerimde boylu boyunca uzanır !
sabahın o tatlı serinliği
güneşin baskılarına daha fazla dayanamayarak
sokuldu çınarın gölgesine
ve
seslendi " beni özleyen gelir peşimden "
Yalnızlık sadece bir tercih meselesi
Bana göre dünyadaki rengi gri
Oysa hayat tek bir renkten ibaret değil Gökkuşağı misali
Günler yitip giderken biz de eksildik
Eksildikce hep kaybettik
Sevgiyi esirgedik sevdiklerimizden
Şartlarmıydi dünden bugüne değişen
Bozdu bizi
Yoksa
Teşekkür ediyorum bana acılar bırakanlara,
Teşekkür ediyorum ruhumda yaralar açanlara
kendi yaramı sarmayı öğrettikleri için.
Şaka gibi değilmi ?
Koca bir yılı geride bırakmaya sayılı günler kaldı
Acısıyla tatlısıyla koskoca 365 gün bitti bitecek
Kac 365 günü tükettik ömrümüzden geriye ne kadar zamanınız kaldı bilinmez ama
dolu dolu bir yaşam
huysuz bir yağmur başladı
tıpkı sen gibi
illa ki sırılsıklam edecek beni
aşk gibi
geçmişi tamir edip duruyorum
aklınca ben beni hem de seni
söz yoruldu güç tükendi
yok çözüm
içim tıklım tıklım hüzün
Ya sen bulunmak istermisin ..!
Elbette.. İlk bulduğun gibi!
sen öyle san
senden habersizliğim acıtır canımı
duam oldun dudaklarımda
ölümdür kavuşamamanın adı
ölüm ,
çoktan çalmıştı kapımı
ah bende ki umut olmasa !