bütün kötü ihtimalleri topladım
yırttım attım
bir tek gitme ihtimali
kurtulmuş
sıyrılmış aradan
ve
Yaralarımızı saklayarak,
yok sayarak kendimizden ne kadar kaçabilir iz ki ?
Kaldı ki
kaçmanın da bir faydası yok.
Kendinle mutluysan kimseyle derdin olmaz " Demişler
Nasıl mı ?
Önce bir kendinle başbaşa kal
Dudaklarına bir tebessüm çal ,
Dinle kendini döksün içini
" İnsanlar bozuk para gibidir.
İki seçenek vardır; yazı ya da tura. Bir yüzünü gösterirken bize diğer yüzünü zaman gösterecektir " demiş Oğuz Atay
Zaman gösteriyor da
bir de zamanla alışıveriyor insan
Bir gülüş biriktirirsin
Koyvermek için kahkahalarını
Sonra tutarsın içinde
Adın ; Kadın
Büyür dilde..!
Kim bilir hangi akşamüstü düşeceğim aklına
Hangi gün batımında ağrıyacak kalbin
Yerime binbir düşünceyi davet edeceksin
Ve
kovulacagim korkuyla
Gitgide kaybediyoruz
Guzel alışkanlıklarımızı ,
Saygımızı , Sevgimizi,
Hatta öyle büyüttük ki işi kendimizi kaybediyoruz !
Ağzımızdan çıkan sözü kulağımız duymuyor
Kimsenin kimseye hosgörüsü kalmadığı gibi saygısı da yok...
Yüreğinin terazisinde
Bir ucunda ben
Bir ucunda yeni dünya
Ağlıyor Aşk
kimler kimlerle kolkola
kimler kimlerle oldu çıkar uğruna
kimler kimleri kime şikayet ediyor bu durumda
kimler ne dedi de
kimler geldi oyuna
kimler kimlerden sebep
Ya sen bulunmak istermisin ..!
Elbette.. İlk bulduğun gibi!
sen öyle san
senden habersizliğim acıtır canımı
duam oldun dudaklarımda
ölümdür kavuşamamanın adı
ölüm ,
çoktan çalmıştı kapımı
ah bende ki umut olmasa !