Canan Eren Şiirleri - Şair Canan Eren

Cocukken oynadığımız evcilik oyunlarının bir parçasıydı anne ve babaları temsili oyuna katmak .

Her oyunda bir anne bir de baba olurdu mutlaka
Taklit ederdik onları..
Daha küçük yaşlarda soyunurduk anneliğe

Hayat bu
Sormaz sana
Sen soracaksın

Bir kucak tebessümle geldim ..
Güneşi doldurdum yüreğime
Uçurdum göğüs kafesimden umut kuşlarını
Bir gün bir yerde yolumuz kesişirse
Kavuşmak olsun adı ..

" Hayat eve sığar " dediler
biz daha içimizde ki çocuğu sığdıramadık ki
kıpır kıpır
Sığmayınca yaşayarak aldık dersimizi
Kimimize ağır geldi tabi

senin anlatamadıklarını  sonbahar anlatıyor şimdi
hayatın öteki gerçeği


Içime akıyor akşamın zehri
son umut

Bir günün içine neler sığmadı  ki ,
ölüm ,  ölümü tanımayan çocukların kahkahaları  arasında büyüklerin onlardan saklamaya çalıştığı gözyaşları...

Hepsi bir arada
...

Günaydın
Gün büyük bir ihtimalle mutlu başlangıclara sahne olmayı bekliyor..
Umut ediyor en azından..
Peki o umuttan sizde de varmı ?
Zamanın telâşı da hep bu yüzden.

duydunuz zilin sesini düştünüz yollara
evde kalanlar uzun uzun gerindi
koydu çaydanlığı ocağa
dudak büktü
kapıyı açtı balkona çıktı
güneş pis pis sırıttı

Hayat mı yüreğime dokundu
Yüreğim mi hayatı okudu

O gün bugündür
Yazıyorum

Dünyaya açtım gözlerimi
Hayata Kollarımı
Sevgiye Kalbimi

Varmısın ? dedim