gözlerime aydınlıklarını batıran güneş
o batışının kızıllığını sür de alnıma
öyle çek git gideceksen
eğer bir gün
tekrardan geçeceksen yalnızlığımdan
Dün gece sinirle uyandım
suratıma umutsuzca bi tokat daha patlattım.
Tüm ışıkları yaktım;
ama karanlıkta ağladım...
gecemi mahveden
başımı yastığa koyup
nefes alamayışlarım olsun istedim kaç kere
bile bile değilde
bi kazaya kurban gitmek
olmadık şeylerle çarpışmak fena gelmezdi.
Her şarkının ayrı bir hatırası,
Sensizliğin de ayrı bir acısı vardı.
Dile gelen şarkılarda sen,
Çektiğim her acıda sensizlik vardı...
Seni anlattığımda duvarlara,
onlarda inanmıyor
ve fark ettirmeden gülüyorlar
bu halime.
Dökmek sensizliği kolay belki
çok olmuş
ağlamaklı dudaklarının ıslaklığını
yüzümde hissetmeyeli
daha çok sever oldum
yalnızlığını
bir gün gelecek,
yalnızlığından gizleyemediğin ellerin,
yeniden üşüyecek...
o gün gelince,
yalnızlığın
bir leoparın sessizce yaklaşıp,
bir antilop sürüsüne saldırdığı anda;
gözlerinizi dikip de heyecanla,
izlemediniz mi? ..
insanoğlu vahşi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!