gel desen
kanat çırpmayı yeni öğrenmiş
bir kuş gibi yüreğim...
sırtını dönsen
sessiz bir yalnızlık düşegelir şansıma
hadi al beni,
al senin olsun..
ellerini al da bak;
belki biraz da ben bulursun...
Küçücük elleriyle
Yazarken ismini bembeyaz duvarlara
Bir devrimci yüreği taşır
Korkusuzca...
Ya sonra...
Sen beni,
istanbulun kanatları kadar
sevince;
seni seven ben,
kalabalıklaşıyor istanbul gibi,
küçücük ellerini havaya kaldırıp
çat pat bildiği sübhaneke'yi okuyor
anne ve babasının
artık kavga etmemeleri için
hergünün aksine
Bazen yağmurlarda ıslanmak,
Bazen de hep çocuk kalmak gibi.
Anlayacağın, güzel şey;
'Seni sevmek' dedikleri...
küçücük bir karınca yuvasında,
varmıydı acaba;
tekbir gözyaşı döken
senin gibi...
ve kim izin verirdi,
Hiç düşünmezdim
Issız bir adaya düştüğümde
Yanıma alacağım üç şeyi
Unutma ki;
küçücük bir kartanesi kadarsa yalnızlığın,
korkma;
kardan adamları öldüğünde
ağlayan çocuklar var hala.....
birazcık yüklensen
kırılacak eski bir iskemle gibi dururken
yeni nesil sevgiler
nereden çıkageldin sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!