Ben hep gece yazarım şiirlerimi
Hep gece gelir aklıma kaçak kelimeler.
Hep gece itiraf saatlerim
Sana koşup geldim yine,
ayaklarım istemeden...
Her geçen günde biliyormusun,
daha yabancısın bana...
Ağlıyorum İstanbul!
Hem sana hem kendime ağlıyorum.
Ne çabuk geçtiniz teker teker...
Arkanızdan bakan bir çift göz
Ve yolcu eden eller....
Biliyorum ki bir daha geri gelmeyecekler....
Sakallarıma kırlar düşmüş
Nasılda beklerim o saatleri bilirmisin?
Doğumu yaklaşmış bir bebeğin telaşında geçmek bilmez gece...
Ateşli sayıklamalar başlar...Adın dilimde hece hece...
Kanımla boyadım senin rengini,
Yüreğime diktim seni karanfil.
Gözyaşımdan verdim sana suyunu,
Besledim, büyüttüm seni karanfil.
Koklamak nasip de olmadı bana.
Buğulanmış gözler... ıslak pencere...
Silemem yaşlarını ellerim ermez....
Dağdan düşen çığ gibi, düşerken yere
Kalırım altında kimseler görmez.
Umudum hep vardır çıkmamış candan
Kelimeler bir öksüz mağduriyetinde,
Başı eğik, sahipsiz....
Yüreğim gurbet türkülerine dadandı,
Burun sızlatan,
Gözden yaş akıtan.
Kaybolmuş bir çocuğun paniğindeyim.
Bir kere delmemi istiyorsun yasayı...
hemde Anayasayı...
Tamam, deleceğim bir şartla;
nikahına alacaksın
bir kere sabahlara dek
seviştiğim kadını....
Bir duvar... bir pencere...
Gökyüzü pencere kadar.
Nasıl bir yanlızlıktır ki
Bağırsan gök gürler
Ağlasan sağanak...
Şimşeklerin yürek kadar...
dediler ki ne iş..?
küloduma kaçmış üç beş damla çiş...
siz kokusunu duyarsınız bir an,
ben huzursuzluğunu yaşarım koca gün...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!