Keşke hayat gözlerin olsaydı
Keşke ömür gülüşünle dolsaydı
Keşke herşey bakışın olsaydı
Eftelya
Hayat bir rüya
Kimimize bir derya
bu dünyada cennet gibi yaşama imkanları olmasına rağmen
ezilenin, yoksulun, haksızlığa uğrayanın yanında yer alan insanların ellerinden öpülür.
sana yazınca bir başka yazıyordum
terimler nehir gibi akıyordu gözlerimden
nedense bir tek sana yazabiliyordum söyleyemediklerimi
ve de en çok söylemek istediklerimi
bir sen hafifletiyordun güzelleştiriyordun beni
bu kainat-ı deryada
hepimiz eşitlendiğimiz gün
ekmeği bölüştüğümüz gün
yan yana yürüdüğümüz gün
gün yeni doğacak
ve herkes güneşe gülüşe doyacak
bu aralar esmiyorsun
bu aralar yağmıyorsun
ne bir haber salıyorsun
ne de merak ediyorsun
ters giden birşey mi var
Ya ey vicdani mahrum
Ben burda can çekişirken sensizliğe
Sen gelmemezlik etme
Ya ey leyla-i cihan
Ben seni bu kadar severken
ey insan
dağın, taşın,
kurdun, kuşun memleketini parselliyorsun
sınırlar çiziyorsun
her yeri işgal ediyorsun
ve allah var, peygamber de hak diyorsun
dokunsam yangın, sevsem firari
aramasam yalnızlık, uzaklaşsam hasreti çekilmezdi
yeminli bir fişek gibi sarsar giderdi
ve bir gün kayboldu ortalıktan, bütün mahalleli sordu durdu
tek bir çocuk görmüştü polis otosuna bindirilirken son bakışını
ve o günden sonra o çocuk o mahallenin en değerlisiydi
memur bana sordu
sen sisteme karşıymışsın hangi sisteme ?
cevap verdim
valla memur bey
ezen, sömüren, çalan, ötekileştiren her sisteme
hatta buna babam dahil dedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!