çocuk gülüşleri gökyüzüne benzer,
bir de maviliğe,
bir de özgürlüğe,
bir de güneşin değdiği her yere
bir de sevgiye,
bir de güzelliğe,
biz çocukken derelerimiz ırmaktı gözümüzde
göletlerimiz deniz
tepelerimiz dağ
büyüyünce ne kadar da küçüldü dünya
Çocuklar bu hurdaları satacaklar
Defter, kalem, ayakkabı alacaklar
Çocuklar bu simitleri satacaklar
Kendilerine bir tost ısmarlayacaklar
evet çocuklar ölmesin düşleriyle büyüsünler
evet çocuklar ölmesin yarını da görebilsinler
evet çocuklar ölmesin şeker de yesinler
evet çocuklar ölmesin top oynayabilsinler
uçurtma uçursunlar
evet çocuklar ölmesin ki
odaya girdiğinde çorabının ucu söküktü
kimse verdiği selama bakmadı
herkes ayağına dikti gözünü
sonra birbirlerine bakışıp gülüştüler
ve pis pis sırıttılar
laf soktular amcaya
Dağlar ile denizler,
Kardeş çocuklarıdır,
Birinin hüznü acısı,
Ötekinin gözyaşıdır.
Birine kuşlar konar,
Tırmanmış dağlara
Dalmış uzaklara
Elinde bin bir yara
Dağların oğlu
Nefesi sis duman
Gözleri pek yaman
sokakta bir adam öylesine suratlı koşuyordu ki dikkatimi çekti
arabasını hızlı bir şekilde park edip caminin bahçesinden içeri girdi
ve bahçeyi ve merdivenleri üç adım etti
sonra fark ettim ki namaza yetişmeye çalışıyor
oldum olası davasına inanan,
kaldır kafanı göğe bak
elbet doğacak bir şafak
bugünleri saymamış say
gülmek sana da hak be Delalim
Edirne yolu uzun
Demokrasi terazisi, ilkesi, adaleti olan
Ve eşit dağıtan, bir yönetim biçimidir
Demokrasilerde halkın dediği kanundur,
tepedekilerin değil.
Ve tepedekiler de halk olmadan
Onların hükümlerinin bir şeye yaramayacağını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!