Burhan İşiyok Şiirleri - Şair Burhan İşiyok

bugün hep gül, hüzünlenme, umudunu artır
dünyaya, yaşamaya umutla bak
uzun zamandır konuşmadığın, aramadığın, tüm dostlarının hatırını sor,
evlerine git, evine misafir et
bugün anneni babanı ara sor
bir ihtiyaçları var mı, yok mu diye

bütün otogarlar benim için bir hüzündü
hatta havalimanları,
tren garları,
gemi limanları da.
ömrümün en büyük hüzünlerini bu ayrılıklarda yaşadım.
çok da kanattılar beni

bütün zamanlarımız kayıp
dayanılmaz bütün acılar içinde
yitik ve boynu bükük bir sevdayla geçiyor ömür
bir kor olmuş yanık yürek
savrulan deli rüzgarlar gibi kendini arar
yitik ve ziyan olan sinemizdeki gizli acıyı arar

giderek büyüyor özlemin
mazallah ya çoşarsa seller gibi
hangi dağ bayır durur önünde

Canı cehenneme
Kaç zamandır şiir tadında bir gün göremedik
Kaç zamandır ağız dolusu gülemedik
Sebep olanların canı cehenneme

Kaç zamandır aşk mayasında aşk tadamadık

Can varki can içinde taşırsın
Can varki uğruna savaşırsın
Hüznü bir kenara bırakırsın
Can varki uğruna sürgün kalırsın

Can varki can gibi sararsın

saçlarından bir tutam öpesim gelir
gözlerinin kıyısında gezesim gelir
ellerini sımsıkı tutasım gelir de
cesaretim yok tüh be, tüh be

o gül yüzüne bakasım gelir

Çevir pedalı çocuk
Hayat uzun daha
Dün batan güneş
Döner yarın sabaha

Çevir pedalı çevir

yaşadığım kent İstanbul hep sanatın başkentiydi,
Diyarbekir devrimin, Mardin medeniyetin, Dersim de direnmenin.
hep bir başkaldırı bekledim kömür gözlü kent Zonguldak’tan
bir zamanların küçük Moskova'sı Fatsa'nın F’si bile çıkmadı
hiç kimse Bergamalı köylüler ile
ve Karadenizli Havva Ana gibi cesaretli olamadı

kabahat ustada değil
çekiçte de
ya duvar çiviyi kabul etmedi
ya da çivinin gücü yetmedi