Senin için düğümledim hayatımı
Doğduğun an durmuştu zaman
Bir özgürlük umudu vardı belki
Senin için geride kaldı
Özgürlük de ölüm de...
Senin için gidemedim
Hazmedilmemiş düşmanlıklar her yanımda
Sonradan geçmiyor kar taneleri
Öncesinde yaşıyor zamanın
Durduğu yerden bakan yüreklerin külleri soğumuş
Laf asılmış pervazlara kışlık katık diye
Yetişemiyorum meleklere
Sen öksüz düşmanım ol
Annemden haberler getir yar
Neden soydun yaralarımı
Şimdi kan mı arıyorsun
Umut mu damarlarımda
Bu cehennem için
Secdenin karanlığından bakıyorsun, sıcacık güneş gözlerinde... Sosyetesini yitirmiş şehirlerin donukluğunu aratmayan nefesleri ısıtıyor sesin... Samimiyetin yaldızlı günahlarla savaşa tutuşmuş... Dualar dökülmüş her yana... bilmiyorsun... Toplayıp atamıyorsun...
Gelecek mi rüyalarında... Geçmiş mi yaşananlar... Hiç durmadan gerçeğe gidiyor hayallerin.. Sanki bitmeyen bir büyü yazıyorsun safrandan kaybolmuş ciltlere... Paylaştığın samimiyet mi, bilmeden işlediğin günah mı? ..
Görmediğin, göremeyeceğin kalplere inanıyor bir yanın... Bir yanın aynada inanmadığın... Bazen de camdan bakakaldığın. Ve öbür yanın reddedemediğin mirasın...
Sefer bu son sefer
Sabır diyarına
Rüzgarsız umut deryasından
Hayal limanına...
Bahar bu son bahar
Paspartüsüz çerçeve gibi
Sırıtıyorsun kenardan
Köşeden...
Sosyetesini kaybetmiş
Küçük şehirler gibi
Soğuksun
Bir baba bazen ölmek ister çocuklarının yaşaması için
Aynı baba sonsuza kadar yaşamak ister bazen de
Hiç ölmesin çocukları ve o hiç yalnız bırakmasın diye
Ama bir yandan da hep yokluğunu düşünür
İçi yanar çocuklarını ardında gözü yaşlı bırakacağı için
Gözünün yaşını bir silen olur da
Gidemeyeceğini anlayınca kalmak
Dönemeyeceğini biliyorsan gitmek zor
Alamayacağını istemek
Veremeyeceğine sahip olmak zor
İmkansızsa tatlı aşk
Seve seve yanmak zor
Gecenin gizli gücü
Çeker içine
Nefes gibi
Ruh veren bedene
Sonsuzluk karanlık
Anlam bulur ölüm de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!