Yıldızları gecemden, almıştır bu ayrılık,
Talan edildi ömrüm, hayallerim yok artık.
Çınlarken kulağımda, yalnızlığın çığlığı,
Miras kalmıştır korku, karanlıkta bir ıslık.
Uzaklardan bir haber, beklendi yârin sesi,
Dağın ardından muştu, bir vuslat emaresi.
Ne göklerden bir rahmet ne yağmurun varlığı,
Düşmedi bir damla su, ne bir servi gölgesi.
Bir gülüşü yeterdi, zamanı durdurmaya,
Boynumdaki zincirle, prangayı kırmaya.
Değerdi bir ihtimal, vuslat olasılığı,
Onsuz geçen her yılı, bin kez geri sarmaya.
Ezelin başlangıcı, ebedin sonsuz hali,
Vuslatıydı süsleyen, hakikatle hayali.
İzinden gidilecek; O ömrün son durağı,
Ne kader engel buna, ne göklerin Zühali❣️☀️❣️☀️❣️
Kayıt Tarihi : 18.11.2024 23:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tan vaktini sonlandıran her sabahı, yeni bir hayatın başlangıcı kabul eden tüm güzel insanlara….
Teşekkür ederim Ali Bey!
Oysa karanlıktaki ıslık en masum meydan okumaydı o karanlığa...
Yani Kalbin en çocuk yerinden, yani en masumâne...
Yine satır arası boşluklarda yazılmayanları okuduğum bir şiirdi...
Kalemize sağlık,
Daim hürmetimle...
Teşekkür ederim!
TÜM YORUMLAR (21)