Kimindir bu yürek diyeyim sana
Kötülük zırhını delenlerindir
Çok açık söyledim sen anlasana
Derdimi anlayıp gelenlerindir
Hiç hesap yapmadan gönlünü açan
Omuzundan sarkıyor saçın kömür karası
Zülfün uzayıp gitmiş kirpikle kaş arası
Bakışınla açarsın bende yürek yarası
Madem gözlerin vardı söyle bu hançer neden
O bakışlar değil mi beni yakıp kül eden
“Yüreğimde dayanılmaz bir sızı var artıyor gün be gün,
Kalbime bir ok saplandı gözlerin gözlerime değdiği gün.”
Hayat ne kadar da güzelmiş
Güneşiyle günüyle
Dikeniyle gülüyle…
Güneş sen varken ısıtıyor
Çiçekler sen varken güzel kokuyor.
Kuşlar cıvıl cıvıl ötüyor
Yüreğimde,
Her zaman iki yar var.
Birincisi;
Yokluğunda yüreğimde oluşan yar,
İkincisi;
Her zaman aşkıyla yüreğimi yakan yar.
Karşında görünce neden şaşırdın
Her zaman yanında olmam mı sandın
Biriken yaşları gözden taşırdın
Sendeki hüzünle dolmam mı sandın
Her zaman yaşama ümidim oldun
Benim sanırdım yıllarca biriktirdiğim gözyaşlarımı
Oysa avuçlarıma onları bir çırpıda sen döktün,
Ben onları ne hayallerle biriktirmiştim
Sen onları nasıl da yerinden kazıyarak söktün.
Ömrümün her anı farklı bir mevsim
Her mevsim benimle olacaksan gel
Yaşamda olmadı büyük hevesim
Son bahar benimle solacaksan gel
Yaşanan dertleri hayattan atıp
Selviye benzetirim duruşundan boyundan
Bu güzellik bu endam geliyordur soyundan
Yaşadığım bu aşkı sanmayasın oyundan
Bitmeyesin sazımdan bilesin ki ölüm var
Sensiz geçen günlerde ruhum seni arıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!