Ah be serseri gönlüm!
Ne diye kardelene özenirsin.
Sen ki her zaman,
Yüreğimin buz dağlarını eritirsin…
Şubatta bahar mı olurmuş,
Nedir bu tatlı rüzgâr esintisi.
Kulağa ne de hoş geliyor,
Ötüşen kuşların sesi.
Zamanı değil ki,
Bu leylak kokusu da neyin nesi.
İnsan olmaksa gaye insanlıktan al paye
Sevgi olsun her zaman gönlündeki sermaye
Seni sevene yâr ol kimseye yara olma
Ak ol beyaz ol kar ol, is olma kara olma.
Cehalet kötülüktür sakın ha cahil kalma
Biricik sevdam, gözümün nuru,
Sabahlar seninle neden bu kadar güzel.
Doğa neden bu kadar canlı,
Yaşam neden bu kadar anlamlı,
Güne ilk seninle başladığımdan olmasın mı?
Bugün işler biraz yoğun mu acaba,
Ne varlığın belliydi, ne de yokluğun belli,
Bu tavrına ne desem, ben hiç bilemiyorum.
Dilin pek de uzundu, biri ederdi elli,
Bıraktığın izleri, artık silemiyorum.
Kulak ardı ederdin, sana söylenenleri,
Dizlerinde uyuttun ninnilerle büyüttün,
Ellerimden tuttun sen hep umuda yürüttün,
Saçlarını ağarttın gül ömrünü çürüttün,
Ne yapsam da hakkını ödeyemem ben ANNEM.
Beni doyurmadan sen, hiçbir zaman yemedin,
Genelde kumraldır bazen de sarı,
Giyer minisini çıkar dışarı,
Yerinde duramaz fazla haşarı,
Bulunca ortamı atar bir nara,
Ağzında ki küfrün bini bir para.
Yokluğunun acısı yüreğimde dağ oldu
Görmeyeli ben seni asır değil çağ oldu
Deli divane gönlüm meyvesiz bir bağ oldu
Sensizlikten ölmeden bir kez olsun geliver
Gittiğin günden beri tat kalmadı aşımda
Gözlerim yaş dolu ufka bakarken
Hasret yüreğimi derin yakarken
Nehir nehir sevgim sana akarken
Sen de hissettin mi söyle sevgilim.
Sevgiyle bakışın akla gelende
Sevdadır bir kere bulaşmış başa
Güzellik deriyor saz birer birer
Gönül laf dinlemez dönmüş bir taşa
Dilimde eriyor söz birer birer
Hesapta hiç yokken karşımda bitti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!