Kadındır gül gibi koklanır
Kadındır tüy gibi okşanır
Kadındır şarap gibi doyulmaz
Kadın dedik ya sarmaşık gibi sarar
Kadın yalnızlığın kaderi değil
Ah çekerek dalarsan derine
Güneş de ıslanırsın gerek yok nehire
Yediğin aş yeter dokunma sakın zehire
Kahreder yalan dünya senin ömrünü
Bak uçuyor kuşlar neşeden
Kanatlanmış uçuyor güvercinin beyazı
Bir ömür yaşadım görmedim hiç yazı
Hep çaldığım cura ile sazı
Akı bilmem ama bildiğim hep kara yazı
Ak güvercin uçuyor kanadına
Olmaz yukarıya güven
Harmanıda sürer düven
Adam olmazsan çok olur söven
İnanki önce sen kendine güven
Derede eksik olurmu hiç taş ile çakıl
Teselli etmez oldu gönlümü meyler
Enkaza dönmüş yüreğim neyler
Mahpus etmiş dört yanım kederler
Gülmeyen kaderimse buna yürek neyler
İsterdim hep roman çalsın
Yaraya melhemdir aşığın sözü
yoktur yalanı doğrudur her sözü
yıkılmaz hep ayakta durur çünki sağlamdır özü
kaynamasada aşın söndürme sen ocakta közü
herkes bilir yürümeyi yolda düzü
Hele bak bahtına yazmış destanı
Delikanlı olacak giymiş fistanı
Boya da sat babanı ananı
Sana da iffet gerek delikanlı
Burnunun direği kırılmış akıyor sümük
İtip kakan bir insan olmuş
Çünkü içi hep haramla dolmuş
Kazanmamış hazıra konmuş
İnsanlık hepten kudurmuş
Hayatta bilmemiş taksi dolmuş
Keklik mahpus kalmış ötüyor kafeste
Tuzlu su içmiş yanıyor sanki son nefeste
Kalmamış mecali yaşamaya heveste
Bir gün susacak kurtulacaksın kafeste
Kırık çerçeve de ayna durmaz
Yağmur dinmeden dere durulmaz
Yürümekle yollar yorulmaz
Ar geliyor kahrın yalan dünya
Kartallar yüksek uçar konmaz göl kenarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!