Sedire sereceksin döşeği
Ahırdan çıkaracaksın eşeği
Oda eksik olsun at elinden şişeyi
Dönmesen de olur köşeyi
Hele bak gelen var bir yolcu
Cüret etmişsin kara gümrüğü yakmaya
Hoyrat yaşar deregibi akmaya
Silivri kapıda gezer külhanları
Hele birde mevlanaya açılan kapıları
Pazar tekkede yaşayan insanları
Sen düşün samatya yedi kulede yaşayanlar
Fırtınaların koparamadığı bir dalımsın
Nadide bir Firuzan zarif bir kelebeğim
Arı konmamış göbeğine açan bir çiçeğim
Sen benim tek aşkım sevdiceğimsin
bir ömür sahip olduğun para
ışık görmemiş yüreği hep kara
önce kendine kişilik ara
senin servetin sana gerek
bak paranı makina bile sayamıyor
Kış gelmeden ayrılır aşıklar sevdiğinden
Hazan soldurur ayırır bedeninden
Uzanmışlar yere ayrılmaz dibinden
Kar yağsa da kavuşacak baharda sevdiğine
Bak yeşiller açtı bedenin de
Aşık aldı yine kalemi eline
Kime sitem ediyor dostlar biline
Muhtaç olmuş oturacak bir kilime
Değildir dostlara hep sitemi kendine
Oturmuş ağlıyor kendi derdine
Söz geçiremiyor kendi ferdine
Yegane amaçtır insana yaşama hevesi
Asla vazgeçmez gelsede son nefesi
Dört bir yanınsarsada dert duyulmaz iniltisi
Yaşamak tatlıdır gelsede son nefesi
Soruyor dostlar benim halimi
Begenmiyorlar gidişatımı ahvalimi
Birde karıştırıyorlar mısra ile mertligi
Oku okuda sende öğren cömertligi
Hastayım dostlar dost diline
Allah düşürmesin doktor eline
Dikeni batsa da bahçe gülüne
Hevesim hep öten bülbülüne
Keramet vardır diyarı el de
İçime açılmış bir yara
Diyorlar hep bahtın kara
Huzuru git dağlarda ara
Talih bize küsmüş dostlar
Ayar gerek aklımıza
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!