Mertdir köyüm insanları derman yetmez
Bağda bahçede çalışır yoruldum demez
Haline bakar hiç haram yemez
tarif ediyorum zanapadır benim köyüm
Yokluk var içi sızlar aman vermez
Kor gibi içi yanar kimseleredemez
Şair oldum yazıyorum derdimi
Kaybettim arar oldum kendimi
Rüzgar esmiş kapatmış izimi
Kuramadım şu dünyadan düzenimi
Budur diyorlar düzeni dünyanın
Gök yüzünden lapa lapa kar yağıyor
Yüreğimde fırtınalar kopuyor
İçim kararmışken yüreğimle
Yine de sevinçliyim çünkü her yer bembeyaz
Ne baharı gördüm ne de yazı
Gem vurulmamış doru bir at
Seherde uyanıp kalkan avrat
İstemem asla asık surat
Ne güzeldir yaşamak sen hayatına bak
İş yeridir insana bulunmaz bir nimet
Hergün ordadır ne güzel mabet
İnsanlanların bir kısmı olmuş bir namert
Nede güzeldir iş yeri insan oğluna
Haram helal bileni
Alemi oturak derler
Hava kararmadan giderler
Sedire de minderi sererler
Tepsinin üstüne çıkar öperler
Ser verir sır vermez
Bir güneş gibidir menfaat
Kalmamış insanlar da itaat
Sakın dokunma bam teline
İlle de menfaat ille de menfaat
Takadı kalmamış dizinde
Dert den gülmüyor yüzü de
Sen benim inci mercan çiçeğim
Nadide görünen uğur böceğim
Aşkınla kudurup öleceğim
Sen benim koklamaya kıyamadığım gonca gülüm
Aşkın virane etti gönül bahçemi
Kaderimdir beni hayata bağlayan
Esen rüzgardır ağacı kökünden sallayan
Gözlerim değil yüreğimdir hıçkırarak ağlayan
Hasret kaldım dosta sahtesidir beni dağlayan
Asla kesmedim hayattan ümidi
Ar gelir oldu artık bana yaşamak
Gerek kalmadı saçlarımı taramak
Olsada amacım hedefine varmak
Üstüne bastığın taş bile bir gün hesap soracak
Bak sızı inmiş tutmuyor bacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!