Gece kapattı gözlerini
Sustum…
Sustu yakamozlar.
Bütün şehir sustu
Yoktun…
Yokluğunda yok oldum…
Gel ey yalnızlık…
Senden daha sadık sevgili mi var?
Kapatalım kapıları üstümüze…
Oh ne rahat…
Ne acı…
Ne de YAR…
Kalmasın hiç bir iz.
Çırpınan yalnızlığım sevdanın kollarında
Bitiversin bir anda her şey
Faili mechul...
Suçlu aranmasın.
Yaktım bir ucunu hasretimin
Son sigaramı da
Nefes nefes ayrılığı çekiyorum ciğerime
Nefes nefes hasretini çekiyorum.
Gidiyorum…
Çok az kaldı biliyorum.
Keşke daha önce tanısaydım seni
Ellerin olmadan mesela.
O zaman herşey daha kolay olurdu,
Benim olurdun sonsuza kadar.
Yalnızca benim olurdu ellerin.
Kirletilmiş bir dünyada,
Gözyaşlarıyla sınırlı düşlerin çocuklarıyız.
Boğuyor bizi gerçek hayatın sahte insanları.
Dağ çiçeklerini istiyoruz,
Bir kaç plastik gül bırakıyorlar önümüze.
Güneşi istiyoruz,
Aşkı ayrılıklar değil, kavuşmak bitirir.
Aslında aşk mutlulukla değil, gözyaşıyla beslenir.
Hiç düşündünüz mü Leyla ile Mecnun’u, Kerem ile Aslı’yı, Ferhat ile Şirin’i?
Ya da bunlar gibi nicelerini?
Gidiyormusun?
Demek kandırdılar senide.
İnandırdılar,
Kendi inandıkları yalanlara.
Yalnızlık onların özgürlük dedikleri.
Helalim olsaydın
Yaslardım başını göğsüme doğru,
Saçlarını okşardım hafif hafif…
Bir türkü mırıldanırdım kulaklarına
Yüreğin kadar zarif…
Hep seni bekledim.
Hep bilmeden
Tanımadan
Sana süsledim hayallerimin saraylarını.
Biliyordum…
Açılacaktı bir gün yüreğimin demirden kapıları.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!