Sen sevilmesi bu kadar kolay
Vazgeçilmesi bu kadar zorken,
Yatağım kutuplar kadar soğuk,
Yüreğim cehennem kadar korken,
Mutluluğa öyle yakınken kollarında
Ve dudakların karşımda öyle öpülesiye dururken
Kapattım gözlerimi o dönülmez uykuya
Artık karanlıklara kelepçeli köleyim
Bin rüya hakkım olsa tek söz çıkar ağzımdan
Sonkez... sonsuza kadar yalnız seni göreyim.
Son nefesimde seni çekipte ciğerime,
Sen bana bir lütufsun Tanrı’dan
Ekmek gibi…
Su gibi kutsalsın…
Güneş gibi aydınlık
Sımsıcak …
Gece gibi dost
Sen hep,
Benim sevdiğim şarkıları söylüyorsun.
Çağıldayan ırmakların
Bir su duruluğundaki sesiyle.
Ve...
Telaşlı şehir sokaklarında,
Ne çok şey bilmiyormuşum meğer.
Ne çok şey öğrendim seninle.
Sevmeyi bilmediğimi öğrendim mesela.
Hatta hiç sevilmediğimi.
Ne kadar yalnız olduğumu.
Yalnızlığın ne büyük kalabalık olduğunu.
Özlemiyorum sana şiirler yazmayı.
Hiç bir şiirim sana değildi zaten.
Seni sevmiyorum ki...
Senden bir ilah yaratmışım hayallerimde
Ben,
Hayallerimdeki seni seviyorum.
Doludizgin yarınlara koşuyor yüreğim.
Ardımda ayak izleri şahlanan sevdaların.
Yakıyor…
Elinde meşalelerle genç yürekleri
Vuruyor mutluluk oklarıyla aşk melekleri.
Gecenin karanlığında yatağıma uzanmışım.
Bir fısıltı duyuyorum aniden.
Evet evet…
Yine aynı ses.
Başka ses yok kulaklarımda.
Ne sokakta havlayan bir köpek.
Seni sevmek yüreğime borcummuş benim.
Sevdim gitti....
Sevdim gittin...
Sende bir gün yüreğine borcunu ödersin.
Şimdi sana bir unutulmuşluk borcum kaldı.
Sana bir şiir yazmak istedim
Sitemlerle doluydu yokluğunun satırbaşları.
Seni yazmadı kalemim.
Belki çok erkendi,
Belkide çok geç.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!