Bir şarkı söyledim bu gün kendime
Notalar eskiydi, duygular yeni.
Yürek razı geldi yarin derdine
Nakarat sevdaydı bağladı beni
Aktı nehirlere çağladı beni.
Mutluluğun kalesini yıktım sanırdım.
Düşlerimin gülleleri yetersizmiş meğer
Fatih Sultan gibi gemilerle geçmeliymişim tepeleri
Hatta deniz üstünde yürümeliymişim
Bulutlara salıncak kurmalıymış
Ve ufkun sınırlarını zorlamalıymışım.
Pis böcekler…
Bütün uykuyu alıp götürdüler gözlerimden
Beynime üşüştüler
Kemirip duruyorlar içten içe.
Sabah olmuyor bir türlü…
Gözlerimin içi yanıyor.
Öyle dar bir zaman ki
Şu sonsuzluk denen an,
Yetmiyor
Bir solukta yaşanan bir ömüre.
Sığmıyorum...
Sığamıyorum dünya denen daracık kutuya.
Sorma seni ne çok sevdiğimi
Anlatamam...
Kelimeler suskun...
Kalem kağıda küskün..
Sorma...
Özledikçe büyüyor sevgim.
Son vedasıydı yüreğimin
Son bakışım gözlerine.
Son çırpınışıydı belki de
Aşk sandığım o zavallının...
Ben yanıldım.
Nice susuşlar vardır
Kelimelerden daha çok incitirler.
Nice gidişler vardır
Apansız…
Sessiz sedasız…
Ama sadece gidiştirler….
Gitme diyorum...
Girme gözyaşlarımın yağmurunda bırakıp beni.
Kulaklarımı sağır ediyor yalnızlığımın çığlıkları,
Bir tek sen susturabiliyorsun onu.
Bir tek...
Sen geldiğinde çekiliyor köşesine,
De ki başkasına meyil edersem.
Lal olsun dillerim görmesin gözüm
Vuslatı ellerle hayal edersem
Dağılsın ateşim, savrulsun közüm.
De ki sevdiceğim özün özümdür
Unutama beni
Her gece yastığına düşen ay ışığıyım
Odanın duvarlarında gezinen gölge
Pencerene vuran o ağaç dalıyım
Unutama beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!