Uyandim!
Ah be bitanem nerdesin simdi.
Geceymis!
Istanbul'a yagmur yagarmis.
Uyandim!
Ah be bitanem kimlesin simdi?
olmuyor sevgilim olmuyor. ne kadar içimden unut vazgeç bırak gitsin desemde..beni sensiz düşününce hele bir de olur ya bilgisayarı kurdalarken resimlerini görünce beynimden vurulmuşa dönüyorum. resmine baka baka eriyorum, gözlerimdeki yaşı dinidremiyorum. olmuyor diyorum olmuyor bak seni hala unutamıyorum.
ne yaptn da seni bu kadar çok sevdim..bana gizli birşey mi içirdin yoksa büyü mü yaptırdın. sen çoktan unuttun, hatırlamıyorsun aramıyorsun. telefon rehberinden ismimi, bilgisayarından mailimi silmissindir. ben hiçbirşeye dokunmadım dokunamadım. sanki sen gitikten sonra o kapıya mühür vurdum. senden sonra hiçkimse açıp görmesin diye. sen gelene dek..kilitledim tüm gönül,göz,kulak,ruh kapılarımı. bakmıyor duymuyor hissetmiyorum. bana herkes yabancı geliyor, bir tek sensin benim olan. bir tek benim senin olan. dön sevgili dön.
ümit besen şarkıları eşilğinde yalnız bir kahvaltı.
bitmesin zeytinler..
bitmesin beyaz peynir.
bitmesin bardağımdaki çay.
sevgili gelir belki birazdan.
yalancısın sen
beni bu hale yalanların getirdi
düne kadar hiçbir şeyden habersiz
masum bir çocuktum
karsıma çıktın
agzını açıp bir bir konustun
yalan söyledin
hani sen farklıydın
hani onun gibi olmayacaktın
hani hiç değişmeyecektin
sen de beni kandırdın
seni de göndereceğim onun yanına
yalan söylüyorsunuz yalan...ben mi dedim size bütün bunları. diyen siz degilmiydiniz bitanem aşkım sözlerini.. kulagım duydu kalbim inandı, alalh var yukarda şahidim de vardı. allah aşkına söyleyin siz beni hiç sevmediniz mi...sessiz olun ve beni izleyin bu gece. susun, dudaklarınızdan bir söz işitmeyecegim bundan sonra. şimdi gülüp eglenmek zamanı..kimsesizim bu gece. gönderdim tüm bana seni seviyorum diyenleri. yüregim bilmez onların içini. hangisi gerçek sever beni hangisi yalan..gönlüm kanar gider bir kaç sahte gülüşe. vazgeçtim hepinizden...
çok yalnızlık var bende...azıcıgını sana versem mi
sizin bu haliniz bende yalnızlık uyandırıyor
yalnız insan kendini unutur.
yalnız insan yaşıyorum der
kendini uyutur.
yalnız insan hep hastadır
iyileşmez nazlı yüreği.
yalnız insan dik başlıdır.
ben yalnızlık diyarının mavi bir delikanlısı
sen pembe prensesi bu şehrin.
ben severim ara sıra da siyahı
sen yeşilden vazgeçmezsin
seversin hayvanları ve doğayı.
bir gün yalnızlıktan
geberip gideceğim.
beni aceleyle götürüp gömecekler.
bu eve yeni kiracılar taşınacak.
ben bu şehirde bıraktığım şeyi
almak için geri döneceğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!