Her yerinden nasıl da incinmiş insanlar,
Yürekler hep paramparça,
Can kırıkları dolmuş hepsinin içi,
Hepsi sevmeye ve sevilmeye aç.
Geçmişin acınası aynası hep karşılarında,
O aynaya baktıkça gidecekleri yolu da göremiyorlar.
Hep bir beklenti, hep bir açlık,
Kimsenin kimseyle konuşacak bir şeyi de kalmamış, Kafalar bacaklar arasında.
Kayıt Tarihi : 17.7.2022 03:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!