BEN KALMADI BENDE
İçimde kalmadı bir damla boş yer
Tepeden tırnağa sen dolup taştım
Doymadım sevgine biraz daha ver
Eski sevgilerden biraz yer açtım
Sana bu sevgiyle aşkım nedendir
Hatırlarım hafif şöyle bir baktım
Bendeki ateşin kökü sendedir
Sevdamı saçının teline taktim
Kırk yıldır gezmişim boşu boşuna
Seni görünce ben kendimi buldum
Bir an sendeleyip göz kırpışına
Arayıp kendimde ben seni buldum
Ayrılmak, senden mi, ölüm sayılır
Yaftama adını yazmış celladım
Özlemek derinden geriyor beni
Süreyya’da sana elim salladım
Ekmeğim aşımsın diyemem amma
İştahım gözünün bir bakışında
Sen yoksan yanımda dar bana sema
Bir ilmek gibiyim her nakışında
Yokluğun hastalık, varlığın çok doz
Aklımdan çıkmıyor bir an hayalin
Üzerimden eksik, olmaz bir çift göz
Yüzümde dolaşır her an ellerin
Sesim titrer konuşamam yanında
Tarifsiz bir şey var herkeste noksan
Sevgin dolaşıyor her an kanımda
İsmini bulacaksın kalbimi açsan
Ümidindir var eden sıcaklığımı
Güneş mi ateş mi fer midir bilmem
Gülüşün bitirir tutukluğumu
İlaçmı sevgimi aşkmıdır bilmem
Bilemem bu aşk bizi nereye alır
Belki bir visale çıkar yolumuz
aşk ateşinden Belki kulumuz kalır
beklide ölümdür ortak sonumuz
göreceksem eğer bir başka yerde
hiç önemli değil ne zaman nerde
İnşallah buluşmak varsa kaderde
Sevmek değilmiki çare her derde
Kayıt Tarihi : 8.10.2017 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!