Belgin Turan Şiirleri - Şair Belgin Turan

Yaşamak buymuş demek dönüşünle anladım,
Uçuyordum giderken sevgilimle yan yana,
Sana dönüp de birden ‘çok mutluyum’ demiştim.


Kısık, sessiz, usulca ‘neden’ diye sormuştun,

Müjdeler olsun ey sevgili, söküp attım,
kokuşmuş acıları her nerde barınıyorsa,
temizledim bu gün, bir tutam bahar dalıyla.
Baharı resmeden şarkımız bin kere çaldı beynimde,
anılar durur mu? Canlanıverdi gözlerimin önünde,
ördekli, tavşanlı bir dağ evine hapsoldu düşlerim,

Kir işlemiş, el çatlamış,
Ayaklar nasır bağlamış,
Daha küçücük yaşında,
Şimdiden aklar başında,
Yüzüne çizgiler düşmüş,
Bir parça ekmek avucunda,

Sahile dalgalar vuruyor,
yüreğime sevdan.
yak diyor bir sigara,
bir ses- yasak diyor sana,
gönül dinlemiyor,
sende yasaksın cana,

Sevgimizi bir çırpıda tüketecek yaş, bu yaş değil,
Her yüzüne gülen güzel bakma kalbe yoldaş değil,
Yanlışı, doğrusu olsa da, gönül aşık ayyaş değil,
Can senden çok uzakta neden sarmaş, dolaş değil.
Belgin Turan 27.08.2006

Bu telaş, bu öfke,
sensiz geçen zamanlardandır,
Uçsa birine gönlün hani kazara,
Yaşıyorken öldüğüm işte o andır,
Bedenimin sana yanan her karesi,
Ruhumun, kalbimin açlığındandır,

Sere serpe uzanmışsın yatağa,
Başını koymuşsun bir çift yastığa,
Elinde kumanda, açılmış bir kanal,
Ruhunun yorgunluğu nur yüzün al, al,
Gözlerine derinlerden bakınca,
Eski günleri yad edip de anınca,

Ölümü mü hatırlıyordun?
Aklına ben gelince,
Oysa sevdaları yaşıyordun,
Gönlün içten sevince.

Belgin Turan 04.06.2007

Can aşkı ile perişan, nerde bir vefa sevgilim,
Hasreti hep kendine şan, kalbe bin cefa sevgilim,
Bende miyim? Sende miyim? Yanar içim, söyler dilim,
Vuslatı görse artık can, sürelim, sefa sevgilim.
Belgin Turan

Yapayalnız, çaresiz çırpınırken yüreğin,
Yolda dalgın, dalgın düşünceli yürürken,
Bir ışık karşında parladı mı? Aniden,
Uçtun mu? Havalara sevinçten, zevkten,
Çocuklar gibi coşup sarıldın mı? Boynuna,
Yüreğindeki gülü koydun mu? Koynuna,