Behçet Gülenay Şiirleri - Şair Behçet Gü ...

gitti, içimde bir martının kanat kırılması
(d) üşüyorum ekim’siz bir yaprağım şimdi
şuracığıma damlar sarı bir şey, ressamın fırçasından
gözlerimde asılı kalır boş tuvaller
du(ya) r (b) öyle gönül dili, kifayetsiz
saldırır da büyür

aynı yatakta nöbetleşe yatardık kardeşlerimle
annemin eteğine tutunur ağlardım
hep kavganın yarısından sonra kavgaya dahil olurdum
adını bilmediğim bir kız vardı, severdim
gönül bahçemde açan çiçekleri
vermeye az bulurdum, küserdi

Güvercinleri taşa tutun
Kirletin maviyi
Gökkuşağı katran kussun
Suçsuz tek bir kul kalmasın
Bozguna uğrasın zaman
Çoğaltın alçaklığı

çiçeği çocuklar olan bir bahçeyim,
dünyanın en güzel çiçekleri açar toprağımda,
öğrencilerim
onlarsız çirkindir dallarım
yurdumun bütün ırmakları gibi
onlardır beni tamamlayan

aşk kalpten indi
yayıldı tene
pazarlanıyor ten pazarlar pazarında
kokuşmuş, kirli, kefaretsiz
aşka dair lügatler esrik
ve o yosmaların ağzında

gülbister içimde bir ağrı, bîzarım
sarhoş bir gemide fırtınalara yakalandım
içimdeki nehir
zevkten mayışıyor fahişe yatağında
seviş(me) sesinin kokusu vuruyor yüzüme
dayanamıyorum

ayrılmak bile güzel
yol sevgiliye varacaksa
bekleyecekse sevgiliyi göz
hep dursun ufku nemli gözlerde kavuşma isteği

bu bir aşk şeriatıdır

aşk sınavında unutmak fiilini çekmeyi unuttum
ben seni sevmeye ayarlıyım
seni kalbimde unuttum

beni ayrılığa kurma
gitme, çorak yerlerimde aç

ben ateşli aşkları sevdim
ben aşkın kurtuluşu için ateşi,
ateşe odun taşıyanları sevdim.
ve ben,
hamallığını yaptım tüm kötülüklerin
bu gün bu ateşte yansınlar diye

doktor hastayım hasta
ölüm sekerâtındayım
bir yanım güneş,
bir yanım ay tutulması
bir düşük sancısı sanki
gösteremiyorum yerini