Behçet Gülenay Şiirleri - Şair Behçet Gü ...

dünyayı boşadım
ekmek karşılığı
satılan aşklarla kirleniyor yeryüzü
yine de içimde güzel bir niyet
seyrediyorum
ışığında kenger toplayan kadınları

mavi, balkonlu evim benim
gökyüzü ve deniz yüklü güzel kadın
bütün insanları benim için sev
kapama gözlerini
aşkın derinliğinden çıkabilmesin kimse

güzel şeyleri aldılar gözlerimden anne
kuşlarla konuşmamı
çiçeklere dokunmamı yasakladılar
gökyüzü ne renkti anne
hayat bir burgaç
büyüyüp suç olduk anne

işgal edilmiş yerlerimde bebek cesetleri
felah felah yanan bir muhacirim
sığınacak bir medine’m yok benim
kavurucu küfürler içinde kimsesizim
arıyorum kimsemi
yetiş, yetiştir beni ey aşk-ı ummanım

İçimde beslediğim itleri serbest bırakıyorum
Bu bir tam teşebbüstür…
Eliniz değmişken doğrultun namlularınızı
Vurun beni, beni de vurun.

Nöbete durmuş panzerlerden habersiz

- Cennet bugün çok kalabalık yanıyor Soma
Yüreğimde grizular patlıyor k/ömür karın yarama-

Somalı madenci benim ekmeği kömür kokan
Azığında somun ekmeği ve yeşil soğan
Sefer tasında ekşimiş yoğurt

nasıl anlatırım benden sonraki çocuklara
söndürmek için benzin doldurdunuz varillere
korkmadan çocukların oynadığı bir yer
bir sokağımız mı kaldı bu şehirde
bir evimiz,
gökyüzünde uçurtmalarımız mı hani nerede

gözlerimde erken büyümenin tankları çıkıyor yola!

ey küstah dişleriyle çocukluğumun ölüsünden
beslenen cüzamlı ağızlar
bütün çocukların gözleriyle yakından baktım size
çok çirkindiniz

Cananın terk, canın terkten daha acı
Canansız yaşamanın yoktur ilacı
Aşk içredir canan, cana düşer sancı
Hayata tutunmanın adıdır umut

Vuslat sevinciyle beklersin sabahı

basmayın dağlarıma, dağ çiçeklerim tutuşur
içimde bir karanlık büyür şehir şehir
bir jandarma baskını sonrası
ceylanlar telaş içinde terk eder ormanlarımı
kasaba tilkileri
sularıma inen keklikleri dağa kaldırır