Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Şöyle baktım dünya denen nesneye
Her şey sanki bana göre var olmuş
Meltem ile fırtınalar esmeye
Dünya denen hana göre var olmuş.

Dağlar taşlar nebatat ve ağaçlar

Beyan ustalarının yanında;
Atılan taşlar baş yarmaktaydı..
Tencerelerde kaynatılan taşlardı bunlar,
Halbuki herkes bir cinayet/
işleyebilirdi sözlerle dalkavukça..

Sessizce duaya elimi açtım
Dileğim Rabbime varacak diye
Sıkıntım pek çoktu içimi açtım
Çekindim kalbimi görecek diye.

Bildim ki verecek “istemek vermiş”

Hayalin tabiata şakirt olsun yetişsin
Gördüğünü tasavvur edemezsin hepsini
Dimağdaki şekiller hele biraz gelişsin
Görsen bile nafile duyamazsın sesini.

Hasılı şu tabiat mana yüklü görüntü

Neler geçiyor aklımdan neler.!!?
Ki onlar geçmeyenler,
Takıyorsunuz kafanıza ya hani.!
Sonra sıraya koyuyorsunuz;
“Resmi geçitten” geçer gibi,
Ama unutamıyorsunuz,

Geçmiş ile geleceği anlattım
Kader yazmış bozamazsın demiştim
Bahsin geçti kulağını çınlattım
Pek çok sır var çözemezsin demiştim.

Çirkin şeyler getirmeden hatıra

İhtimam gösterip bakılan ömür
Geçici hayatmış yetmedi gitti
Zamanın peşine takılan ömür
Yolunda refakat etmedi gitti.

Herkesi misafir telakki ettik

Kızarmış gözlerde, yaş damla damla..
Ölümün o soğuk yüzünden midir?
Bu büyük ayrılık bırakır gamla,
Kalpteki yaranın izinden midir?

Taziye usulü her gelen giden,

Taştan taşa vuruyor başını berrak pınar
Bulanık uyku ile rüyası tabir olmuş
Yüreğin berraklaşsın çamuru bırak pınar
Netice çukur-çukur bataklık kabir olmuş.

Arınıp arıtarak süzgeçten geçir şanı

Kim ki şu gidip de dönmeyen yolcu
Sırların ardına saklanan insan
Kahrile yangını sönmeyen yolcu
Ecelin eliyle yoklanan insan.