Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Uçarsın an olur göklere çıkıp
Aşkından kanatlar açarmış gibi
Yakarsın güneşi kibriti çakıp
Tanyeri ufkuna kaçarmış gibi.

Hatıra kaydının hıfzına defter

Bu sonsuzluk
Okumayla bitmeyen bir kitaptı,
Bu kitap gibi bir kitap daha yoktu..
Ama okunması gereken bu kitabın
Müellifi ve Kâtibi
O kitabın içinde değildi..

Hayal ile çıktım sonsuz göklere
Tahminlerin varıldığı yerdeyim
Hayretimi döktüm sonsuz göklere
Hem her gücün yorulduğu yerdeyim.

Şu sırları anlamayı hiç umma

Bugün göklere bakıyordum
Yıldız-yıldız..
Gördüklerim beni yaşatmış,
Görmediklerimi ben yaşatmıştım.
Yetmiyordu görünenler..
Göremediklerimi,

Sonsuza son veren duvarlar yıkık
Kendisi gidemez getirir hayal
Bir sağa bir sola sanki bir mekik
Bakarak işini bitirir hayal.

Sonsuzluk yanında bir sonsuz daha

Yanık bir rüzgâr eşliğinde/
içimiz kan ağlıyordu..
Gözyaşlarımız/
keman sesini ıslatmıştı..

Zamanın tellerinde/

Zaman çarklarının dişlileri gün yüzüne çıkmış
Güneşi görüp gülüyorlardı arada bir
Bütün gözler biraraya gelmişlerdi toplanıp
Kalp atışlarını seyrediyorlardı alık-alık

Dönüşü olmayan gidişlerdi bunlar

Abartma kelamı incinir mana
Kalbinden sökülen cevher olmalı
Hayalin aslında gösterir mana
Kâğıda dökülen cevher olmalı.

Kalemin ucuna gelen her kelam

Ümitli çok kimse yolları aşmış
Zamanla menzile varılır sandım
Filizin eğilen dalları yaşmış
Terbiye edilse kırılır sandım.

Nedir bu insanın çektiği çile

Bir nedamet düşmüştü yerlere..
Göz kapakları bakışları engellemişti birden
Ayrılık habercisi gibiydi..

Gözlerini sehpaya bırakmalıydın giderken,
Ben bulutlara çıkmalıyım artık