Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Simaya çalınmış kederden boya
Yerine manayı takışı yeter
Gökyüzü yırtıldı yerden semâya
Kaynayan volkanın çıkışı yeter.

Ta! garp’ta bir ucu şarkta bir ucu

Teselli edenim olmadı benim
Kederden acıdan ağladım diye
Huzurum rahatım kalmadı benim
Gereksiz ağlarken çağladım diye..

Belki de haklılar gerçekten yana

Bir ömür verilmiş belirsiz zaman
Bilmeden yöneldik yürüdük işte
Etekler tutuştu savruldu duman
Yanarak gövdeyi sürüdük işte.

Menzil-i meçhule doğru.!
İnişli çıkışlı taşlı yollarda,
Gidiyorum düşe kalka..
Kendim kalkmasını öğreniyorum.

Geçmişin acıları hala devam ediyor,

Mehtabın, bir ucundan
Bir ucunaydı sevdamız
Sevmeyi seviyorduk mertçe
Pencerelerin ardında kalsak bile
Gönül güneşiyle yüz-yüze gelmiş ayın
Sohbetiydi geceler..

Bahar mı gelmişti sen mi gelmiştin
Çiçekler yağmış bak, dallar üstüne
Göklerde bulut yok sen mi silmiştin
Yıldızlar dökülmüş yollar üstüne.

Ruhlar ki mest oldu sevinçten uçtu

Dünyaya ben neden geldim acaba
Acıları çektirmesi nedendir?
Buna rağmen temerrütte her çaba
Acep boynu büktürmesi nedendir?

Bazen güler bazen tutar ağlarım

Dün gitti yarın yok zaman bu zaman
Fırsatlar bir defa verilmiş gibi
Hele bir düşün bak yaman bu zaman
Şu anın içine girilmiş gibi.

Tatları tartacak ağızda mizan

Gül bahçeye hazan düştü gonca güller perişan
Mevsim sonu hüzünlenmiş kanı kaçmış sonbahar
Yaprağının benzi soluk kimsesi yok görüşen
İnim-inim inliyor bu ruhu uçmuş sonbahar.

Hisler ufka pembe bir renk yakıştırıp takarsa

Ne içtin ki sallanırsın birader
Unutmana yardım eder zannetme
Bazıları ona yalnız bira der
İşlerini düzgün gider zannetme.

Meyhanenin veresiye defteri