Bedrettin Keleştimur Şiirleri - Şair Bed ...

Karanlık gelir,
Gün sonrası, karanlık gelir
Bağdan-Bahçeden can çekilir;
Kış, tipi, kar/ anlık gelir! ..

Karanlık gelir,

Adım adım yollarımı kesmekte şehir
Uçuk uçuk üzerime esmekte zehir
Bir vebal ki, ağırlığında insan;
Artık katran gibi akmakta kâhır

“Alnın açık, başın dik olmalı..” bütün ömrün
Hak’ka eğik, halka tevazu içinde görün
Ne makamdır, ne mevki insana değer veren;
Güzel ahlak elbisen olsun, takvayla örtün…

Boğum boğum kıvrılan dağlar omuz omuza
Ağrı’dan Toroslara taştan set oluşturmuş
Diz çökmüş eteğinde su gibi akan zaman
Malazgirt Ovasında tarihi buluşturmuş

Fırat Nil’in kardeşi, Tunaysa yay kirişi

Geceler, geceler bana sığınak
Sessizlik, ah ölüm çöken sessizlik
Fikir, geceleri boğan sağanak;
Akıl, şu koca bedene barınak! ..

GECE VE GÜNDÜZ
Siyah ve beyaz
Bir saç
Örgüsü
Birbirine sarılmış..

Yara, bere, kan, gözyaşı benimdir!
Bütün çektiklerim günahlarımdır…
Ben ki, kendi içimde kavgadayım,
Nefsimin ateşinde, hüsrandayım!

Ne ibret aldık dünden, olanlardan

Hey koca Asya,
Ey, Tefekkür dünyam!
70 yıl,
Seni benden ayırdı
Kızıl bir istibdat! ..
Sen ki,

Ezel ile ebed arasında kurulan hat
Ezelde takdir edilmiş, çizgi çizgi hat
'Ne bir an geri, ne ileri bırakılır'
Zaman diliminde, bir milim şaşmayan hat

Feryadımı Ferhat’a sor, acımı çekecek o!
Sırrımı sükutla yor, yükümü çekecek o!
“Kişi arkadaşının yolu üzerinedir”
Celladımı dostuma sor, ipimi çekecek o! ..