Ansızın aşk ateşi düştü sineye
Çözün şu yakamdaki düğmeyi
Görmeye gideceğim sevdiğimi
Karar verdim uğrunda ölmeye
Ahbap gülme komşuna gelir başına
Yoktur arkamda kalacak olan malım mülküm
Yok yalanım olmaz ne ağlayanım ne soranım
Pek anlaşılmayan kırık dökük ifadeli kelamım
Bir de bencileyin yetim kalacak olan kalemim
09.04.2004-09.04-İst.
Kökü ta Adem ile Havva’yı dayanan ulu bir çınar
Suyu içildikçe içilen, içildikçe de yakan bir pınar
Ne bu aşk çınarı kurur/ne de bu aşk pınarı kurur
Yok olsa da nice aşık, aşk kıyamete kadar durur
25.02.2005-02,25
Aşk otağını kalbime kurdu
Aşk ateşi ta tavana vurdu
Demek ki, aşk ateşi buydu
Bu aşkı cümle alem duydu
O yarle göz göze gelip bakıştık
Her ne zaman olsa deprem
Yüreğim kan ağlar her dem
Ülkemizi çok vurdu deprem
Yapılarımız, olmalı muhkem
Bir kez daha görüldü ki şu dünya fani
Aşk imtihanların en çetini
Yener âdemin en metinini
Karartır dünya ve ahretini
Korumalı her kul kendisini
Aşka davet ediyordu gizemli hava
Aşk, insanları önce yağlar
Sonra basiretlerini bağlar
Daha sonra sinelerini dağlar
Görenler onların halini ağlar
Kimini gül, kimini de kül eder
Varmış, yokluğunda onu sevmek
İsterdim, onu seninle tanıştırmak
İsterdim ki dünürcüm sen olasın
İsterdim, benimle gurur duyasın
Ama felek ayırdı bizleri ne edeyim
Doğurmasaydın olmaz mıydı be anne
Zaten, çileli doğmamış mıydın sen de
Bak çilekeş kervanına katıldım ben de
Vedan ile acıyı iliklerimde tattım anne
Ah görmemiş miydin şu alemin yüzünü
Ardı arkası kesilmez oldu aksiliklerin neden
Yoksa, kalbini kırıp intizar mı aldım senden
Bugünlerde aratır oldu, aksilik beyaz kefen
Şöyle dediğini duyar gibiyim katlanır seven
03.03.2005-13:03
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!