Bizim evler çiçek kokulu
Bizim evler sanat dokulu
İlk burada başladık okula
En iyi ana okulu sanki de
Bizim evler beyaz badanalı
Benimle bazen tesadüfen karşılaşıyorsun
Karşılaştığımızda da hal/hatır soruyorsun
Gerçi ne çektiğimi sen daha iyi biliyorsun
Anlatsam dayanabileceğini mi sanıyorsun
25.10.2000-16:37
Gülüm ol, koklayayım
Gül suyuyla pâklayayım
Yârim ol, koynumda saklayayım
Bir ömür boyu, seni koklayayım
Çiçeğim ol, aç benimle
Kimi doğar, kimi ölür
Kimi ağlar, kimi güler
Her gün dolup boşalır
Gören kullar şaşakalır
Kulun kimi aç/kimi tok
Her gün bir şey örüp duruyorsun
Benim neler çektiğimi görüyorsun
Sana âşık olduğumu da biliyorsun
Malumu ilân oldu sen ne diyorsun
Mecnun misali gezinip duruyorum
Yıllarca, hülyalarımda misafir ettim
Kavuşmak için divane gibi seğirttim
Aşk koruyla yanan, ne ilk ne tektim
Ah bir bilsen, aşktan ne çok çektim
Bazen gecemden gündüzüme kattım
Eğer vurulmamış atlar koşar
El değmemiş kar suyu coşar
Koklanmayan kar çiçeği açar
Harmanlanmış kokular saçar
O yaylanın yolları taşlı çakıllı
Durma, elde fırsat/dilde ruhsat varken
Belli mi olur ölüm geliverir başa erken
Ölümü göze alıp yaz ki bakılmasın kem
Şiir yıkılmayan kale gibi olsun muhkem
Bin düşün bir yaz ki; söz olsun muteber
Gün geçtikçe arar oldum, eski dostları
Gün geçtikçe arar oldum, eski günleri
Gün geçtikçe arar oldum, eski sohbetleri
Gün geçtikçe arar oldum, eski mabetleri
Nerede o eski dostlar, nerede eski sohbetler
Estikçe yel, yapraklar hışıldar
Yârimi sevdikçe gözleri ışıldar
Benim yârim uyurken mışıldar
Sevmeyenlerin içi dışı çok dar
Estikçe yel, ağacın dalları sallanır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!