Vatanımın her karış toprağına,
Aşık oldum gülüm ben.
Süphan’ın gülüne nergisine,
Aşık oldum gülüm ben.
Pınarların buz kesen suyuna,
İnsan arıyorum insanlar arasından,
Bir yiğit bekliyorum, zamanın arkasından
Belki birgün çıkar gelir diye ümitleniyorum,
İnsan arıyorum insanlar arasından.
Her gün hayallerimde canlandırıyorum,
Bağrım açık sam yeline,
Esen bir seher yeli de yok.
Düşmüşsen dert eline,
Derman budur diyen de yok.
Gönlünü dağlasa da hicran,
Aydının dağlarında bir gülüm var,
Kokusun getirmez oldu rüzgar.
Hele salında gülüm kokun alam,
Yanına gelemem bari yaram saram.
Aydının dağlarında kuşlar uçar,
Yüzün görmesem de olur
Sesin ses verse tepelerden
Hasret kokulu sürahiden
Bir tas vuslat şarabı
Alsa aklımdan sevdanı
Bir yaprak düşse sen diye
zaman
Akşamların kızıllığında yandı gönlüm
Yolların uzunluğunda kaldı ömrüm
Kar yağdı saçlarıma maziden tel tel
Duygularım esen soğuk bir yel
Herkesin hayatında bir an vardır
Yaşamı anlamlı kılan.
Hayatı anlayan insan yaşamı anlamlı kılan insan
O an öyle bir andır ki şimşeğin çakışının
Yakalanıp tablolaştırıldığı efsunkar an
An ve zaman, iki nefer, yan yana duran
goryaranda başaklara
çınarpınarda taşlara
sordum hiç uğramamışsın
dön gel desem ne çıkar
akar deldere akar
yıkar rüzgar koca çınarı
Kelebekler köyüme doğru uçun,
Yaylalarında şimdi papatyalar açardır.
Son durağıdır yaylalar yolun,
Pınarlarında serin sular akardır.
Yaylalar yeşildir her an,
Güneş bir yanar bir söner,
Dünya hep bir ahenkle döner,
İlk bahar başlı başına hüner,
Düşünür düşünür seni anarım.
Gök kubbenin direksiz duruşuna,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!