Nazenin yaprak düşünce can yurdundan
Tutuşur otağın yanar için köz olur
Yel tarar saçlarını dokunur sadırdan
Matemin kara geceden mevsim söz olur
Bir zamanlar semalara açık ellerin
Ne zaman elinden tutsam balam
Sen ben olursun ben babam
Sıcaklığın akar avuçlarımdan
Elim yüreğimde düşümde babam
Ne zaman elinden tutsam
Bir masalım ben evvel zaman içinde
Ruhum yürür gelecek zaman içinde
Cüceler aynada devler zan içinde
Bir varım bir yokum gölgeler içinde
Varlığında erisin âlem,
Bir mim misali hu olayım
Karanlığa dursun halem
Senin nurunla dolayım
Sahilde akşam hüzün çöker yavaşça,
Ufuklar nalan, süzülür denize sessizce
Dalgalar vurur kıyıya, hafif bir ezgiyle
İçimde yaşam tutkusu tutunur heceye
Rüzgar sarar bedenimi, serin mi serin
Bir varmışım kaf dağlarında
Bir masalda devler diyarında
Ruhum duada ölü divanında
Küllerimden doğduğumda gör beni
Yollar uz gider ve aynada cüceler
Gül solmuştu, sabah sustu
Çiğ tanesinden rüyam uçtu
Gül solarken güneş açtı
Kanadında gece vardı
Rüzgâr beni benle dinler
Can buldum can içinde, aşk ile yandım,
Ferhatça dağları deldim, deryâya kandım.
Cânânın gül cemâliyle oldum seyrân,
Kalbimde açtı bahar, gönlümde devrân
Dökülsün masivadan daneler
Yer incilensin
Mest olsun haneler
Yar incinmesin
Nemnak olmasın müjgan
Yükselir göğe sesimiz dostlarım
Hak ile başlar işimiz dostlarım
Kırmadık bir canı arşı rahmanı
Hoşluğu ibadet bildik dostlarım
Gönülde iman, elde hak kalemi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!