Ayşe Özdemir Şiirleri - Şair Ayşe Özdemir

Her kim bana SÜBHANALLAHİ VEBİHAMDİHİ ismimle dua ederse ben kulumun duasını geri cevirmekten hayâ ederim ALLAH (cc)

EL MUHYİ ismin ile, uyanırım her sabah
EL GANİ ismin ile, ben bulurum bir felâh.

EL AZîM ismin ile, isterim senden imdat

sensiz bir gece geçirdim
kirpiğim kirpiğime değmedi inan
ben bu başa kurşun sıkayım
senden başkasını sevmedi canan

kahrolası kalbime sözmü geçiyor

Yitik şiirlere astım kendimi
Bir tel alayım Ölmeden saçlarından
Bin kere vurgun yedim yakmadı bu kadar
Ayrılmak zordu avuçlarından

Yitik şiirlere astım kendimi

Zannetme ki senden ibaret dünya
Bakışın öldürür duruşun rüya
Seninle hislerim bunlar olsa da
gururumdan seni kırar geçerim

Ölür müyüm sanmam sensiz kalırsam

Mutluluk aradım bu güne kadar
Yetmedi mi dünya bana ettiğin?
Azmı çektirdinde bu yaşa kadar
Yetmedi mi dünya bana ettiğin?

Hep gurbete saldın ayrılık verdin

YARALI KALPLER

Yaralı kalplerde aşk kanar durur
Hicran kavgasında bitmez kargaşa
Nice mecnunların içine vurur
Katreler süzülür toprağa taşa.

Direniyor kirpikler bir ok gibi çakılmış
Gözler fal taşı olmuş tek sahnede takılmış
En masum hayalleri bedeninde yakılmış
Ne fırtına kopması ne de güneş yakması
Yüreğinde kıyamet sevdanın ağlaması

Şefkati arıyorum, bu sevgiye başlarken
Yarını kucaklamak, mazi mi de taşlarken
Tutkular yarılansa, sevgi dorukta kalsa
Okşar mısın başımı, omzunda yaslarken

Kaybolan benliğimi, bulup çıkar derinden

Sen gittin ya gözlerin bende
Kokun çıkmadı hala bu tende
Gelde şu çocuksu inadı yende
Bir akşam sefasıyla bana geri dön

Yüreğim darda aklım firarda

AŞK seni ne yapmalı
Tutkunu azaltmalı
Sadakatla yoğurup
Göz yaşıyla yakmalı

AŞK neden gözün kara