Ayşe Karabulut Şiirleri - Şair Ayşe Kara ...

Son bir ıslıkla çalıyorum kapını
Ahirindeyim ömrümün
Bir elimde baston
İhtiyarlığımı resmeder
ve yüzümde asimetrik çizgiler...

Sevenleri uğurlar
Sevenleri karşılar
Sevilenleri hakeza...

Kimi zaman arsız bir bohçacıya
açtırır kendini

sen,
kim bilir nerelerdesin
hangi mevsimde saklı gülüşlerin
hangi yağmurda damla olup
yer yüzüne yağacaksın

Sınanırım bir gece vakti
Az yağmurlu nisan kuraklığıyla
Vakitler soğuk
vakitler ıssız, kimsesiz...
İn cin top oynar
tabiri caizse

Sonra biraz masa oluyorsun
Tutup bütün derdimi kederimi üstüne bırakıyorum
Hiç üşenmiyorsun taşımaktan
Ellerimi de sana bırakıyorum
Ve sonra kollarımıda...
Başımı üstüne bırakıp derince bir uykuya uzanıyorum

Hep aynı buralar
Güneşi aynı, ayı aynı...
Yıldızlar sönük şu sıralar
Bu aralar bulutlar fazla hüzünlü
Bir görsen, kan çanağı gökyüzü

Mıhlarca delindi yüreğim
Ellerimde, kollarımda pranga
gelemedim sana...
Mıhlarca parçalandı yüreğim
İçimdeki yangınlar utandı
yetişemedim sana...

Ben geldim
Bak, ellerimde bahar kokusu
Yüreğimde kuş cıvıltıları
İçimde yağmurun buğusu
Ben geldim
Müjdelerim olsun

Görüyorum da
Her şey gidişini anlatmaya hazır...
Her şey belli bir düzende içinde
Sonsuz bir simetri hakim

Sokak lambaları dünden yanmış

Kayıp goncaların baharında
Bir göründün bir kayboldunlara geldim
Bilsen nasıl bekledim seni
Kırpmadım gözümü, seni göremem diye
Ben seni bekledim
Gece beni