Evliyim ve iki çocuk annesiyim. Amacım şiirlerimi paylaşmak ve dostlarıma, sevenlerime de bir hatıra bırakabilmektir.
Şiirlerimde zaman zaman kendi gerçeğimi işlediğim gibi çoğu zaman da kendi gerçeğim olmamakla birlikte empati kurmak suretiyle duygulara tercüman olmaya
çalışırım. Selamlar saygılar sayfamın konuklarına...
Bir çiğnem buluttum önce
Yıldızların saçlarını tarayan
Güneşi gözlerimde uyuttum
Başıma gelenler yalnızca ondan…
Ateştiler topraktan adamlar
Hasretim alev alev, ruhum üşüyor niye?
Senin de gözlerine hüzün dolar mı anne?
Her hatıra canlanıp, dillenip her saniye
Sarılıp kollarına sonra solar mı anne?
Gök maviyi unutup, tek kızıla boyanır
Baharın henüz ilk günlerindendi
Minik oğlan ihtiyara söylendi:
Epeydir anamı boşladık nene!
Bekledim rüyama gelmedi yine…
Afalladı koca nene şaşırdı
Deli bir devrandır başımda dönen
İçim kararıyor yok mu hiç ışık?
Gözyaşım gelmiyor yaş değil inen
Gözlerim düşüyor kanla karışık
Yoksun ya, silindim ben de bu Yer’de
Ne zaman maziye dönüp de baksam
Solgun yüreğimde sağanak başlar
Gecem sırdaş olsa, mehtaba aksam
Solgun yüreğimde sağanak başlar
Her hatıra bir iz yapmış yüzümde
Bir hayatın gölgesinde salınırken
gül kurusu hayaller
özlemlerin artacak beklediğin yerde
her gördüğün simayı ben sanacaksın
için titreyecek umutla
bakışların üşür, donar belki de
sırlar döküldü gözyaşlarıyla toprağa
o ki ketum…
hayaller serpildi peşi sıra
soy ki masum…
bir kadın eli lazım illa deyiverdi ansızın
Her insan ayrı bir muammadır aslında ve sen
İzin verdiği kadar çözersin
Ne çok yaklaştım, dediğin anda
Fersah fersah uzaktasındır
Eremezsin…
Sarmaşıklar sarmış dört bir yanımı ressam
Bu virane halimi ne diye çizeceksin
Kapımın tokmağıysa hüzün vuruyor ressam!
İzin ver önce bana maziye dönmeliyim…
Tıpkı eskisi gibi şöyle süslenmeliyim…
/
-
Züleyha Özbay Bilgic
Tüm Yorumlaryüreğinni içtenliği mısralarına yansıyan,gönül iklimimde her daim özel bir yeri olan güzel ablam..bir tanecik şairim