Aynur Yazıcı Şiirleri - Şair Aynur Yazıcı

Günler öldü, güller soldu bugün
Bunun adı elem, bunun adı acı
Ne bayramdır, ne de düğün
Acıları eyledik bugün baş tacı

Tebessümler gömüldü,

Sokakların sessizliğinde
Nefessiz yürüyen yar!
Sessiz çığlıklarını söyle kim duyar?
Gül mü sana dost,
Yoksa dikenler mi ağyar?

Uyursun, uyursun, uyanamazsın
Bir musibete maruz kalsan
Dayanamazsın!
Günlerin hep kısalırken,
Geceler noksanlığa yüz tuttu.
Ne gecen gününü

Bugün çocuklar
Gülmek istemez
Analar toprağa rehin
Sevilmek istemezler
Babalar toprağa rehin
Onlar zayıf, onlar biçare

Gecelere köprü kurdun yine
Bilmem ki hangi diyarlardan
Hani ateş değmezdi tenine
Sudan korktuğun kadar, korkmazdın nardan

Hilal-i kamer var bu leyl-i hüzünde

Uçacak kuşlar
Gönül diyarına
Umutlar yeşerecek hep, yarına
Rüzgarla geldi selamın
Elhamdülillah!
Dildedir kelamın.

Gitme desem de dinlemezsin ki beni
Su gibi akıp gidersin avuçlarımdan
Peşinden ararım, sorarım gölgeni
Gitme ey zaman, gitme şu gönül diyarından

27.04.2001-Bursa

Çile yudumlayıp içmek oldu gönlünün karı
Yare vuslat hissi sarıp sarmalamış efkarı

Dikenler elini kanatırken, sen güldün güle
Liyakatin var mı, bunca alkışa ve ödüle?

Çağ durdu divana
Seferin haberi yok
Her kelam
Hayat bulmaz dimağda
Selam seyrinde alemin
Cerihalar umman kadar

Vuslata adım adım
Gidiyorsun,
Git, dönmemek üzere
Ölüm müdür, korkutan seni, yoksa seyyiat mı?
Bunca vebal var iken sırtında
Git! Hadi git, dönmemek üzere