Aynur Yazıcı Şiirleri - Şair Aynur Yazıcı

Evvel nara durdu, sonra nura döndü yüzüm..
Binler tokat vurdurdu yediğim her bir üzüm..
Yaza veda vaktidir, selam sana ey güzüm..
Yaşım başa yaslandı, başım binbir telaşa...
Girdabına daldığım bu kaçıncı karmaşa..

Sürgün edildi yüreğim şehirden şehire
Hissiyatımdan verdiğim bu kaçıncı fire
Her şey ayan beyan hacet kalmadı tasvire
Herc ü merc olmuş alem, ayineler tarumar
Enam üstüne oynanan bu kaçıncı kumar..

Bir coşkun ırmak gibi
Çağladı deli gönül
Seherde yaprak gibi
Ağladı deli gönül

Gittim de dönemedim

Bu, devrin döngüsüdür
Döner durur ruhlarda
Can bilmez geldiği yeri
Gitmek dilemez

Sefer bir içimlik su

Bir yağmur damlası ıslattı gözbebeğimi
Sonrada yanaklarımı
Oradan yüreğime indi
Ama onu ıslatmadı
Yaktı, kavurdu
Küllerini semalara savurdu.

....Efendisinden kaçmış köle,
Avdet etmek ister sahibine
Sahib-i hakikisine!

....Efendisinden kaçmış kölenin yüreği kor,
Kaçtığı günden beri.

Elveda!
Demeye geldim,
Her şeye...
Çınara, karakavağa, meşeye
Hatice’ye, Fatıma’ya Ayşe’ye

Yaşlı gözler gönle bakar oldu.
Hak ateşi teni yakar oldu.
Cennet dünya sanki sakar oldu.
Bu dem bütün hayat çilen doldu.

Soldu nazenin gülü baharın

Haydi!
Bir türkü yükle yüreğime
Sonu gelen hüzünleri
Ve serpsin
Bitmeyen ümitleri
Yola düşsün acılar

Sancıyla mı doğduk,
Acıya mı doyduk
Bulamadık bir çare
Yareler çoğaldı
Kalp hüznün esiri
Ritmini bulmuş gibi