Aynur Meydan Şiirleri - Şair Aynur Meydan

Nafile ne kadar çok görsem seni
Ne kadar çok tutsam elini,
Saatlerce etsek de sohbet,
Yetmiyor senli zamanlar.

Buluşana dek yaşadığım heyecan,

Çünkü tam da sevgi yok artık dediğimde çıkageldin uzaklardan,
Tuttun elimi sanki yıllardır yanımdaymışsın gibi,
Sardın sarmaladın bir bebek sever gibi,
Her an yanımda olduğunu hissettirdin mesafelere rağmen.

Bir rüya gibiydin tek sefer görülebilecek.

Hayata,yaşananlara ve bunca geçen zamana öfke doluyum.
Yıllardır yaptığım tüm fedakarlıklara,
Kendimi düşünmeden,atıldığım ateşlere,
Değmeyecek kişilere verdiğim emeklere
Öfke doluyum.

Hani bir şarkımız vardı,
İlkokulda söylediğimiz,
Orada bir ev var uzakta,
O ev bizim evimizdir,
Yatmasak ta kalkmasak ta
O ev bizim evimizdir.

Canım sevdiğim,
Sen doğdun bahar geldi.
Yağmurlar,sevgimiz gibi toprakları yeşertecek.
Mis kokulu çiçekler,
Kuş sesleri ile açacağız gözlerimizi,

Ne yazmalı bilmem ama hayata dair,
Bir mola istiyorum ben de.
Saatler dursun,
Zaman geçmesin,mevsimler değişmesin istiyorum.

Nerde kaldıysak zaman tünelinde,

Gözlerim yine dolu dolu,
Hıçkırarak ağlıyorum.
Öyle çok özlemişim ki seni,
Sesini,senle dertleşmeyi,
Hatta çok kızdığım ben demiştim demeni.
Bir telefon görüşmesi, nerelere götürdü beni,

Bir Gemi Kalkmalı Bu limandan Sana Gelen

Baktım kalakaldım denize.
Kokladım,içime çektim gelen havasını,
Sen gibi nazlı,
Sen gibi güzel,

Babam,babamdan sonra bulduğum,
Yerine çok kolay koyduğum,
Öz babamdan farksız,
Sevgili kayınpederim yatıyor.

Upuzun uzanmış,gözleri tavanda,

Hava soğudu birdenbire,
Kasım ve pastırma sıcakları bitti.
O güzelim kış güneşi yerini suslu havaya bıraktı.
Her yer dökülen ağaç yaprakları ile doldu.

Ama asıl içimi üşüten hava değil,biliyorsun.