Aylin Ayla Selçukoğlu Şiirleri - Şair Ay ...

Kara utançları sindirdim
Dokunulmamış gonca gölgesinde
Sevimsiz anlar buhar oldu
Yüreğime sadece lila umutlar hâkim

Gözüm dalıyor kabir sonsuzluğuna

Ayıklanmış hastalıktır
Gözlerine sızan uykusuzluk
Çözümsüzlüğünde boğulduğum
Çözümünde sabahı yoğurduğum
Suni gölgenin oturduğu
Sağlak bi elin ayası

Bir vedanın ayaklarına dolanırken
Yalnız başımalığım
Ben,tuttunup ellerine
Sapına yekindiğim kamanın
Darbeler sarkıtıyorum
Sargılar içindeki en derinime

Kısa kısa notlar alıyorum hayatımdan
Aktarıyorum serpmek istediğim gibi, gelişigüzel
Tuzluyorum kokmasın diye kollarımdaki aynalar
Bana senimi yansıtmadıkça yenisini edindiğim
Bi sürü kırık dökük sıradan ayna işte
Sen ve kimse, bana senimi hediye etmese de

Kayıtsız ismin dolanır.Belli belirsiz,biraz içten,biraz cılız,biraz da “SEN”! Hem gülerken sevincime ortak,ya ki üşüdüğümde kapı ardında yanımdaki.Bir kelimeyle ifade edilmeye çalışılan ama zaten baştan galip bir tabir.Adı belki Ahmet,belki Gülşah.Ya da ne bileyim Yunus,Songül,Yelda. Önemli olan hepsinin tarafımdan bilerek ve isteyerek DOST ortak parantezinde bir araya getirilmesi,”TEK” ifadesi.Dost demek istendik sözlerle gururumuzu okşayan,isteğe bağlı yanımızdalığıyla bize hareket serbestisi sağlayan,gel gitlerde nefessiz kalan misale tamamen ters.Güneşin yakıcı harında da şemsiyesi hazır bekleyen,ünlemeden; sağanak yağmurun ortasında bitişen sırtımıza,ellerimizden biz el vermeden tutabilen,dokunabilen bazen yüreğimize eski türk filmi hissiyatında,açabilen kapılarını umarsızca belki gecenin en zifir vakti,tüm ağırlığınca yüklenebilen ve mümkünse yıkabilen engel teşkil edebilecek tüm duvarları,çözebilen tek selamıyla en çoğul SİZ-BİZ leri,eksik ve yanlış yaşanmışlığını hakkıyla yüklenebilen ve yaşama sırası gelmemişleri senle süsleyebilen…Yapılacak ve beraber ömre katılacak öyle çok güzellik var ki; BEN olarak taşıması zor ama birinci çoğul haliyle her mevsim değişikliğinde omuz omuza en unutulmayası.Yanlışların üzerine bir çizik atmak yerine beraber silebilmek ve neticesinde yan yana en güzel görülebilecek BİZ’ce hazırlanmış yediveren bir hayat tablosu.Bezek yerine ister ellerini kullan,ister gözlerini.Her haliyle bir ışık oyunu.Başrolü beraber paylaşırken bu sahnede “SEN”le yer almaktan mutluyum,en güzel DOSTUM! ...

(Mart 2005) (Aylin Ayla Selçukoğlu) '

karasına bakma, berrakını gör
yaradana yalvar, deme sakın kör
gurbetin hazzıyla,bağrını pak ör
şükretmeyi güzel kılan yaklaşsın (Aylin Ayla)

Yüzü güleç bi güneş
Sokaklarına dolar Ankaralı'sının
Yağmurun dalgalanışına bürünen
Ipıslak edecek,yağan yağmurla
Diyecekleri var kulağına belki Ankarlı'sının
Kimbilir belki sadece susacak amma

Karanlığın küfsü kokusundan uyanan terörizm,bu aralar yine kamuoyunu ziyadesi ile meşgul etmekte.Pasifize edilmeyi bekler bi hali de yok. Direngen yapısıyla sabrın sınırlarını zorlamakta. Sadece Amid mi ev sahipliği yapmakta azılı eylemlere,dokunaklı sahnelere? Coğrafyamı altüst edecek kadar baş döndüren bi hızla dört bi koldan eylem haberleri gelmekte… Halkımız,memleketlimiz bi yana kamu malına da zarar ziyanın faturası en ağırından ödetilmekte…Oysa bu toprakların ve bu toprak parçasının bağrından kopup gelen vatan evlatlarının suçu ne, günahı ne?
Bakın ne diyeceğim...Sene 95 ve henüz 16 yaşımdayım...Haylazlığımdan, ancak ek kontenjanla Diyarbalır-Dicle Ü. Eğitim Fak. Fizik Öğretmenliğinde okumaya hak kazandım...Nice karşı koyuşlarına rağmen çevremin,ebatıma inat kocaman karşı duruşumla gittim ve yaşadım o güzel kentin ben sarıp sarmalayışını...Gecelerinde bile doya doya gezinebildiğim benim dediğim sokakları, ışıl ışıl bi aydınlık yüzü vardı kentimin bana gülümseyen...Öyle ki (İkizimle beni ayırdetmek için derlerdi ya neyse :))) Gelen gidenler evimize,'Sen DİYARBAKIRLIMIYDIN? ' derlerdi de sevinçle 'Hımmm,o benim işte' derdim yahu...Coğrafyadan hemen hemen hiç anlamasam da ülkemin doğusunda yer alan gençliğime ve ilklerime ev sahipliği yapmış kentime kara sürmek kimin kârı? Ya kentlilerin güzelliğini,misafirperverliğini örtüvermek yangın eylemlerle? Sorarım size kim buna gerekçe gösterebilecek?
Anlam veremediğim ve hiç bişekilde de tatminkar bi cevaba ulaşamayacağımdan emin olduğum bi husus var...Neden biz ısrarla uyruğu T.C olan tüm mavi-kırmızı hüviyetlilere 'BİZ' deyip dururken hangi kara emellerin icraatlarına yardım ve yataklık eden eller,'ben-sen' ayrımıyla kendini ayırır 'biz'den? Ve öyle ki,kendini,parçası olduğum vatan toprağımın üzerinde kan revan benle karşı karşıya getirmeye kimin ne hakkı ola ki acep?
Benim polisim,askerim,vatandaşım her yandaşım için bi lafla dahi olsa dokunmaya nereden bulur bu aptal cesaretini? Unuttukları noktayı bi de ben hatırlatayım madem...
Bölük pörçükmüşçesine gördükleri 'TÜRK MİLLETİ', Hakk'ın izniyle haklarının en ufak bi ihlaliyle en karşıkonulmaz ihtilaller koparacak yüreğe de bileğe de sahiptir şükürler olsun...Mümkünse derim ki,kimsecikler Türk milletinin rüzgarına dahi değmeyi aklına bilem getirmesin...Birlik ve dirlik durmak hepimizin vazifesi,mecburiyeti.Yok değilse de gereği elbet yapılacaktır...
Yüce mevlasının varlık ve birliğine şehadet getirebilen ve mevcudiyetinin gereğine vakıf olabilmiş her mevlam kulu,'DİN-VATAN-BAYRAK' değerlerini namusu bilip gözünden sakınacaktır...Bu uğurda da yeri geldiğinde son nefesiyle dahi olsa kendine karşı durana cehennemi püskürecektir...

Tefenni çırası,Burdurlu Abdal
Mücâhidimi say,bir Kumral Abdâl
Kimi uzun ribâl,kimi kütehbâl (arslan,Kütehbal:Kısa boylu
Ruhuma giydiğim Aslan Mehmed’im 10.03.2008/09.42

Bin dokuz yüz on beş,Mersin’den Abdi

Sana yaşamaksa kör yaşamın ay aydınlığı
Söndürmekse kanayan ellerinde bilmediğin mevsimleri
Adını koymaksa seve seve
Bedeninin sol hanesine
Konuşmaksa ağız dolusu çığlık çığlığa
Bi kabına sığmaz sevdayı