Oynanırken pozlu kâğıtlarda
Alâyiş insana son oyun
Traji-kimlik gülüşler
Çağırır ecelleri
Ayrılmadan birbirinden dudaklar
Eskimeden varoluşlar
Bu nasıl bir dönüştür yetişemem peşine
Akıl sır ermiyor da şu beşerin işine
Sürünerek gidiyor deveranın ardından
Aldırmadan o korkunç cehennem ateşine...
1
Bazen ay gibi parlak bazen gün kadar sıcak
Eritir içten içe bakarken o gözlerin
Hilal kaşın altından ruhuma derinden ak
...Seninle bütünleşir tatlı dilin, sözlerin
...Eritir içten içe beni ahu gözlerin... Bekir ALİM
Önce küllüğünde aradı
Yoktu yok
Kadehini kavradı ardından
Spastik icatlar yaptı
Bir çocuk oynadı sayılarla
Bir…altı…üç
Köyden sesleniyorum sana
Umut köyünden
Kaleden yansıyıp geriye
Yüzüme çarpıyor sesim
Sonra delice bir rüzgarla
Kayboluyor Yama eteklerinde
Yaşamaktan pişman mısın
Yoruldun mu aşktan
Kalplerden kovuldun mu
Avundun mu hayallerle
Karanlığa öykündün mü
Kaldın mı tenhalarda
Bu gün seni yaşadım
İki nefes buldum sende
aşka dair.
Ölümsüzlük iksiri
senin torağında
buse olup kondu yanağıma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!