anne sütü gibisin canım
içtiğimi asla hatırlayamadığım
ama tadı hep damağında kalan
halay çekmek gibidir hayat
ya başta olursun ya sonda
yada beklersin
biri elimden tutsun
halaya soksun diye
sessiz kaldığım zamanlarda
hep
bir şeyin mi var dedin
fakat
bir şeyi
hiç bilemedin
özgürlük takılmış kanatlarına
hiç durmaz uçarlar
ne zaman yorulup
bir kenara otursam
gelip kafama sıçarlar
bazen
öyle güzel ağlıyorsun ki
salya sümük kaşın, gözün
sonra gülüyorsun ya ansızın
ne dert kalıyor yüzünde
nede hüzün
özleyince
buradan geçmiş
dönüp bakmış
buraya oturmuş
sonrada gitmişti dersin
içini çekersin
nereden bileceksin değil mi
senin öyle her gülüşünde
benim içten içe öldüğümü
şimdi seninle
bu pencereden bakmak isterdim
i̇çten içe sevinçle
sonra
ne kadar pencere varsa
tek tek bakmak isterdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!