Aydın Soylu Şiirleri - Şair Aydın Soylu

bir sonsuza gidiyordu
geri dönmeksizin
ama kimdi bu,
neyin nesiydi

gidiyordu işte

sadece aşktan değil
bıraktığın boşluktan
boşta bulunduğumdan düşüyorum
biraz da yükseklik korkumdan

yalnızca sensizlik değil

sahi
ben kalayım diye mi gittin?
hani kalpler ayrılmazdı
sevilirken bu denli
gidilmezdi hani..

ben hep sıramı beklemişim
bana bir sıra koymamış felek
ve öğrendim
önüme kırık oyuncaklar düştüğünde

ben hep senli şarkılar dinlemişim, tanıdık

Ölü cümlelerim var
Yarı yollarda yaralı ve suskun
Ve vurgun ve ölü ve hafiyesiz
Üstü başı kafiyesiz
Kendine kifayetsiz alfabemden
Suskunluklar yazdım sana…

başka sözcüklerimiz vardı
farklı cümleler kullanıyorduk
düşlerini anlattı; dünü, bugünü
sözlüğüme baktım
bulamadım...

ne dersen de bana
güneşi de
suyu de
saçmalık de

vazgeçilmiş tüm sevdalardan

yağmurla açan
bir çiçeğin gizeminde buluyorum seni
aklımda tutuyorum
ıp ıslak geçiyorsun yüreğimden

ıslanmış ayakları

anlamı yok
tüm bu şehir ışıkları tek tek
sönsün
sen yok..

içime serdiğim kilim

biz seni yollamıştık Mehmet
havaya atıp tutup
büyüyüp bize gelecektin
gide gide hiç kalmamışsın
düşler kırık