Aydın Soylu Şiirleri - Şair Aydın Soylu

bir pencere önündeyim nihayet
karşıda giden sen
öyle bir esmer bir rüyaya düşmüşüm ki,
uyur uyanık sersem...

ayağının tozunu yerde

çiğ yumurta içerdim sabahları
babam radyoda türküler dinlerdi
çay kaynadıkça kaynardı
ben
yumurtayı böyle sevmezdim
içince içim

kırk yıl daha yaşardım
köpüğünde acı kahvenin
hatırı kalıcı çarpıntılar bırakmasa
ve kalpten ölmek
kalbimin içinde mümkün değilken
zamandan alıcı çırpıntılar olmasa

hatırlar mısın bilmem?
soğuktu hani kışındı
gözlerim dondu, gidişine bakamadım
beni bir Aralık'ta bıraktın

kimseyi görmüyorum hala

bütün aşklar esmer
bütün esmerler aşk
hepsi sen

bütün çılgınlar gece
bütün geceler korkusuz

gözlerimiz gezindi kaldırım sularında
insanlar geçti sağımızdan solumuzdan
alelacele
ayakta

dilim aşkımı yineledi

fitilini bile aydınlatmaz mı bir mum
işte öyle ışıksız kalıyorum
sen gidince...

korkuyorum artık karanlıktan
çünkü aya yazılı

aynaya baktığımda
bir yığın dost görürüm gözbebeklerimde
gözüm gibi bakarım onlara
ne ister bir insan daha

yüreğimde yerleri genişçedir ama

neden daha çok acıdır sabahları
ağzımızın tadı
ve neden daha çok acıtır
kalp ağrıları

güneş toprağa söyler aşkı
toprak çimene
böyle böyle yeşerir gün...

gül güle açılır
gül insana