Aydın Gürz Şiirleri - Şair Aydın Gürz

Gece yalnız kaldı yine
Hüznü damıtırken ayrılık
Bir gözlerinin hatrı kaldı yine
Bir kahve tadında kırk yıllık

Aydın Gürz

Kalabalık Karanlığın Sessizliği

Yalnızdı bir köşede
Elinde bir çiçek
Kurumuş kalmıştı
Gözleri uzakta

Sen
Sessiz
Ben
Sessiz
Sen bensiz
Ben kimsesiz

Rüzgarın önünde
kimi zaman kum tanesi
kimi zaman kurumuş
bir yaprak gibidir hayat.
Ya uçarsın ya konarsın;
ya da gidersin veya da

Kalb-i Mecruh

Ahh
Derinden gelen
Samimi bir ah
Yazıktır sevene

Seni sevdiğimi tek bilen elimde ki kalem.
Zaten bu değil miydi hasretle içimi yakan.
Duysun artık sana olan aşkımı cümle alem,
Sana doğru en büyük sevdadır kalbimden akan.

Seni sevmekti hayalim delice seni sevmek.

hadi söyle
sen söyle sevgili
gözlerinsiz olamıyorsam suç benim mi
herkes söyledi diye
ben söyleyemeyecek miyim?
seni sevdiğimi

Ne gözüm yollarda olurdu
Nede ellerim hiç açılmayacak
kapının zillerinde.
Sen bende can bulsaydın,
gözüm gözünde olurdu
ellerim ellerinde

Gel yar
Unut geçmiş cümleleri
Yeniden
Sözlerinde dinlenelim
Gel yar
Ellerini uzat kalbime Yeniden

Gülüm (13)
Buruşturulup atılmış mektuplar gibi
Yakılıp,yıkılmış umutlar gibi
Yıllar önce verilmiş solgun bir gül gibi
Hatıraların arasında seni arıyorum
Bulamıyorum...